zakłócać
Słownik polsko-angielski PWN
zakłócić — zakłócać cz. to disrupt (komunikację, proces); to shatter (szczęście); to disturb (sen, spokój)
Translatica, kierunek polsko-angielski
zakłócać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → zakłócić
→ disrupt informatyka;
→ perturb techniczny;
→ interfere;
→ trouble;
→ violate techniczny;
→ dislocate książkowe, oficjalne;
→ impede;
→ unsettle;
→ derange;
→ invade;
→ intrude;
→ rupture;
→ upset;
zakłócać ciszę czasownik, aspekt niedokonany; → break the silence
zakłócać porządek czasownik, aspekt niedokonany;
→ perturb;
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
zakłócać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → zakłócić
→ hindern ekonomia;
→ unterbrechen medycyna;
→ behindern;
→ trüben;
→ Verkehr;
zakłócać spokój czasownik, aspekt niedokonany;
→ stören;
Słownik polsko-włoski PWN
