obowiązywać
Translatica, kierunek polsko-angielski
obowiązywać czasownik, aspekt niedokonany;
→ oblige;
→ bind;
→ operate przenośne;
→ stand;
→ obtain książkowe, oficjalne;
→ rule;
→ be valid;
→ run;
→ force;
→ bind in duty;
→ effect;
→ hold good;
→ be in effect;
→ hold przenośne;
→ inure;
zacząć obowiązywać czasownik, aspekt dokonany; → come into force
zaczynać obowiązywać czasownik, aspekt niedokonany; → become operative finanse, prawo
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
obowiązywać
gelten
(mieć moc prawną) in Kraft treten
(mieć ważność) gültig sein
obowiązujący 〈ważny〉 geltend
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
obowiązywać czasownik, aspekt niedokonany;
→ gelten;
→ verpflichten;
→ laufen;
→ gültig sein;
→ Kraft;
obowiązywać czasownik, aspekt niedokonany;
→ gelaufen;
zacząć obowiązywać czasownik, aspekt dokonany;
Słownik polsko-rosyjski PWN
obowiązywać обязывать
obowiązujący
1 (powszechnie uznany, prawny) обяза-тельный
2 (aktualnie obowiązujący: o przepisach itp.) действующий
