obowiązywać
Translatica, kierunek polsko-angielski
obowiązywać czasownik, aspekt niedokonany;
→ oblige;
→ bind;
→ operate przenośne;
→ stand;
→ obtain książkowe, oficjalne;
→ rule;
→ be valid;
→ run;
→ force;
→ bind in duty;
→ effect;
→ hold good;
→ be in effect;
→ hold przenośne;
→ inure;
zacząć obowiązywać czasownik, aspekt dokonany; → come into force
zaczynać obowiązywać czasownik, aspekt niedokonany; → become operative finanse, prawo
obowiązujący przymiotnik;
→ binding;
→ obligatory;
→ valid;
→ in force prawo;
→ mandatory;
→ effective;
→ operative;
→ compulsory;
→ ruling;
→ standing;
→ current;
→ effectual;
→ incumbent;
→ obliging;
→ conventional;
→ running;
→ forced;
obowiązuje rzeczownik, rodzaj nijaki; → shall be binding
obowiązywanie rzeczownik, rodzaj nijaki; → validity
obowiązująca dyrektywa rzeczownik, rodzaj żeński; → applicable directive
obowiązująca klasyfikacja rzeczownik, rodzaj żeński; → governing classification
obowiązująca moc rzeczownik, rodzaj żeński; → binding effect
obowiązująca podstawa prawna rzeczownik, rodzaj żeński; → applicable legal basis
obowiązująca procedura rzeczownik, rodzaj żeński; → applicable procedure
obowiązująca stawka rzeczownik, rodzaj żeński; → going rate finanse, prawo
obowiązująca umowa rzeczownik, rodzaj żeński; → existing contract
obowiązująca ustawa rzeczownik, rodzaj żeński; → law in force
obowiązująca wersja rzeczownik, rodzaj żeński; → applicable version
obowiązujące cło rzeczownik, rodzaj nijaki; → duty in force
obowiązujące prawo rzeczownik, rodzaj nijaki; → applicable law
obowiązujące prawo międzynarodowe rzeczownik, rodzaj nijaki; → applicable international law
obowiązujące prawo wspólnotowe rzeczownik, rodzaj nijaki; → community law in force
obowiązujące przepisy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy, liczba mnoga; → provisions in force prawo
