obowiązywać
Słownik polsko-niemiecki PWN
obowiązywać
gelten
(mieć moc prawną) in Kraft treten
(mieć ważność) gültig sein
obowiązujący 〈ważny〉 geltend
kupno n
Kauf m
(nabycie) Ankauf m; Anschaffung f
kupno 〈sprzedaż〉 na raty Ratenkauf m, Teilzahlungsgeschäft n
kupno 〈sprzedaż〉 za gotówkę Barkauf, Handkauf m
kupno okazyjne Gelegenheitskauf m
kupno nieruchomości Immobilienerwerb m
(w dziale ogłoszeń) Immobilien-Erwerb
kupno samochodu Autokauf m
kupno nowego wozu Neuwagenkauf m
przy kupnie nowego wozu 10% zniżki bei Neuwagenkauf 10% Nachlass
(na wywieszce) kupno nie obowiązuje kein 〈ohne〉 Kaufzwang
moc f
Kraft f
Macht f
na mocy kraft
mieć moc obowiązującą in Kraft sein
(dużo) Unmenge f
porządek
Ordnung f
(kolejność) Reihenfolge f
porządek dzienny 〈obrad〉 Tagesordnung f
dla porządku ordnungshalber
w porządku in Ordnung
obowiązujący 〈żaden〉 porządek die geltende 〈keine〉 Ordnung
nowy 〈stary〉 porządek społeczny neue 〈alte〉 Gesellschaftsordnung
porządek świata Weltordnung f
narzucić nowy porządek świata eine neue Weltordnung aufzwingen
przechodzić 〈zmierzać〉 do nowego porządku świata auf die neue Weltordnung zielen
kształtować 〈współtworzyć〉 nowy porządek w Europie neue Ordnung in Europa gestalten 〈mitgestalten〉
przywoł(yw)ać do porządku zur Ordnung rufen
przywrócić porządek die Ordnung wiederherstellen
zrobić z czymś porządek Ordnung mit etw machen 〈schaffen〉
