obowiązujący
Słownik polsko-niemiecki PWN
obowiązywać
gelten
(mieć moc prawną) in Kraft treten
(mieć ważność) gültig sein
obowiązujący 〈ważny〉 geltend
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
obowiązujący przymiotnik;
→ gültig;
→ verbindlich;
→ geltend;
→ bindend;
→ wirksam;
obowiązujący przymiotnik;
→ verbindlich;
obowiązujący członek rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Mitglieder;