luft
Słownik niemiecko-polski PWN
Luft f powietrze n
an die Luft gehen wyjść na powietrze;
auto der Schlauch hält keine Luft 〈hat ein Loch〉 dętka jest dziurawa, pot przepuszcza
lüften wy/wietrzyć
das Zimmer 〈Betten〉 lüften wietrzyć pokój 〈pościel〉
pot den Hut lüften uchylić kapelusza
atmen oddychać (etw czymś)
die reine Luft atmen oddychać czystym powietrzem
doch jednak
die Luft ist kalt, doch rein powietrze jest chłodne, ale czyste
(widersprechend) hat es dir nicht gefallen? – o doch! nie podobało ci się to? ależ, tak (podobało mi się)!
schweben (s) unosić się
in der Luft schweben unosić się w powietrzu
sprengen
(Brücke) wysadzić
ein Gebäude in die Luft sprengen wysadzić budynek w powietrze
(mit Wasser) skrapiać, polewać