Jeżeli chodzi o drugą linię Austrii, Komisja stwierdza, że zgłoszony środek jest selektywny również dlatego, że w praktyce skupia się przede wszystkim na ograniczonej liczbie przedsiębiorstw działających w dziedzinie produkcji pewnych towarów energochłonnych.

W świetle tych Komisja dochodzi do wniosku, że środek pomocy nie jest zgodny z zasadą niedyskryminacji, gdyż prowadzi do faktycznej dyskryminacji zagranicznych przewoźników drogowych i z tego powodu musi być uznany za niezgodny ze wspólnym rynkiem.

Odnośnie do drugiego Komisja zauważa, że mechanizm wyłączenia funkcjonuje jako pułap.

W kwestii pierwszego Komisja zauważa, że nie ma koniecznego związku między ceną rozliczeniową a zwiększeniem poziomu produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych.

W odniesieniu do Komisja stwierdza, że urzędnicy – w przeciwieństwie do pracowników prywatnych – nie są zobowiązani do odprowadzania składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenie od utraty pracy.

Na podstawie powyższych Komisja uważa, że proponowana restrukturyzacja zatrudnienia będzie wystarczająco szeroko zakrojona, aby rozwiązać problemy stoczni w zakresie zatrudnienia.

Wbrew władz węgierskich, Komisja jest zdania, że państwo nie wykonuje działalności gospodarczej przez wydawanie zezwoleń na prowadzenie działalności górniczej.

Mając na uwadze powyższe uwagi, Komisja uważa, że przedmiotowy środek przyniósł SNCM korzyść ekonomiczną.

W odniesieniu do tego ostatniego , Komisja odrzuca argumentację rządu ChRL, ponieważ ani w Porozumieniu WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, ani w podstawowym rozporządzeniu antysubsydyjnym UE nie ustanowiono podstawy prawnej przyznającej rzekome prawo do takiego zawężenia zakresu wizyty.

Skarżący, Loutraki, zauważył, że gdy w 2010 r. sprywatyzowano kasyno na Korfu, cena wstępu wzrosła z 6 do 15 EUR, co zdaniem Loutraki jest raczej sprzeczne z dotyczącymi porządku publicznego; władze greckie w odpowiedzi na to stwierdziły, że odległe położenie geograficzne wyspy Korfu oznacza, że nie konkuruje ona z żadnym innym greckim kasynem, więc nie może dojść do zakłócenia konkurencji.

W świetle powyższych władze węgierskie wyrażają opinię, że jedyną, możliwą do przyjęcia definicją właściwego rynku jest cały rynek urządzeń do oczyszczania spalin w pojazdach z silnikami o samoczynnym zapłonie, w tym rynek filtrów DPF i katalizatorów DOC. Według badania opracowanego przez AVL – niezależną spółkę z sektora badań rynku, udział IBIDEN w rynku urządzeń do oczyszczania spalin w pojazdach z silnikami o zapłonie samoczynnym wynosi poniżej 25 % zarówno przed inwestycją, jak i po jej dokonaniu, czyli zgodnie z warunkiem ustanowionym w ust. 24 lit. a) MSF 2002.

Na tej podstawie Komisja uważa, że wbrew władz hiszpańskich nie można uznać, iż wszystkie przepisy krajów nienależących do UE wprowadzają wyraźne przeszkody prawne w zakresie transgranicznych połączeń jednostek gospodarczych.

Argumenty 78 zainteresowanych stron zostaną odpowiednio przedstawione wraz ze stanowiskiem władz włoskich, natomiast skarżących będą rozpatrywane oddzielnie.

Strony skarżącej;

pierwszego importera były zbieżne z producentów będących jednocześnie eksporterami i omówiono je powyżej w motywie 70.

Wynika z tego zatem, że w kwestii obciążeń ponoszonych w związku z zatrudnianiem pracowników podlegających prawu prywatnemu, przedsiębiorstwa te nie znajdują się w sytuacji, ani prawnej, ani faktycznej, porównywalnej z sytuacją France Télécom ze względu na zatrudniany przez nią personel urzędniczy, w przeciwieństwie do tego, co w swoich uwagach utrzymują Francja i France Télécom.

Po czwarte, jeśli chodzi o kryterium finansowania przez państwo przy użyciu zasobów państwowych, należy przeprowadzić dogłębną analizę, przyglądając się między innymi państwa francuskiego i FEDECOM dotyczącym charakteru zasobów państwowych przypisywanego wkładom podmiotów sektora.

Komisja uważa w tym względzie, że mając na uwadze władz francuskich, należy stwierdzić, że nie wykazały one, w jaki sposób przedsiębiorstwa uznane przez nie za podobne stanowiły punkt odniesienia zgodnie z wymogiem wynikającym z orzecznictwa wspólnotowego.

Rzecznik generalny nie jednak władz francuskich w tej sprawie.

Należy najpierw zweryfikować władz francuskich, zgodnie z którym prawodawstwo lub orzecznictwo wyklucza istnienie gwarancji państwa na rzecz EPIC (a), a następnie wykazać, że w przypadku gdy przedsiębiorstwo publiczne IFP nie dotrzymuje zobowiązań, jego wierzyciele otrzymują korzystniejszą procedurę niż wierzyciele przedsiębiorstw objętych prawem powszechnym.