Zgodnie z art. 3.C.2 między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Wspólnotą Europejską o współpracy w zakresie uregulowań dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego [2] (zwanej dalej „Umową”) Dwustronna Rada ds. Nadzoru, powołana na mocy art. 3.A Umowy, może dokonać zmiany załączników do Umowy zgodnie z jej art. 19.B.

Decyzja Rady 2011/719/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Wspólnotą Europejską o współpracy w zakresie uregulowań prawnych dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego [1] weszła w życie dnia 1 maja 2011 r.

Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieiu Unii Europejskiej na forum Dwustronnej Rady ds. Nadzoru, o której mowa w art. 3.A między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Wspólnotą Europejską o współpracy w zakresie uregulowań dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego, w odniesieniu do przyjęcia przez Dwustronną Radę ds. Nadzoru decyzji zmieniającej załącznik 1 do Umowy, jest oparte na projekcie decyzji nr 0004 Dwustronnej Rady ds. Nadzoru, załączonym do niniejszej decyzji.

Komisja w imieniu Wspólnoty wynegocjowała między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Wspólnotą Europejską o współpracy w zakresie uregulowań dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (zwaną dalej „Umową”), zgodnie z decyzją Rady upoważniającą Komisję do podjęcia rokowań.

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty podpisanie między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Wspólnotą Europejską o współpracy w zakresie uregulowań dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (zwanej dalej „Umową”), z zastrzeżeniem decyzji Rady dotyczącej zawarcia umowy.

w sprawie podpisania w imieniu Wspólnoty między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Wspólnotą Europejską o współpracy w zakresie uregulowań dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego

między stanami zjednoczonymi ameryki a wspólnotą europejską o współpracy w zakresie uregulowań dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego

Rezolucja Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 1671 (2006) z dnia 25 kwietnia 2006 r. upoważniła UE do rozwinięcia sił w DRK dla wsparcia MONUC podczas procesu wyborczego. Rezolucja ta zawiera również przepisy dotyczące zastosowania pomiędzy Organizacją Narodów Zjednoczonych a DRK w sprawie statusu MONUC, podpisanego dnia 4 maja 2000 r.

„ między Organizacją Narodów Zjednoczonych a Wspólnotą Europejską w sprawie przepisów stosujących się do finansowania lub współfinansowania przez Wspólnotę programów i projektów zarządzanych przez Organizacją Narodów Zjednoczonych”, która weszła w życie w dniu 9 sierpnia 1999 r., oraz Umową Klauzuli Weryfikacyjnej pomiędzy Wspólnotą Europejską a Organizacją Narodów Zjednoczonych, która weszła w życie w dniu 1 stycznia 1995 r., ze zmianami;

między Organizacją Narodów Zjednoczonych a Wspólnotą Europejską w sprawie przepisów stosujących się do finansowania lub współfinansowania przez Wspólnotę programów i projektów zarządzanych przez Organizacją Narodów Zjednoczonych, która weszła w życie w dniu 9 sierpnia 1999 r., oraz Umową Klauzuli Weryfikacyjnej pomiędzy Wspólnotą Europejską a Organizacją Narodów Zjednoczonych, która weszła w życie w dniu 1 stycznia 1995 r., ze zmianami,

Na podstawie decyzji Zarządu, wydanej w oparciu o sprawozdanie sporządzone przez Dyrektora, pracownik mający co najmniej pięcioletni staż pracy w Centrum, którego z Centrum uległa rozwiązaniu za stron, może otrzymać odprawę z tytułu ostatecznego i dobrowolnego odejścia ze służby, zgodnie z przepisami wewnętrznymi przyjętymi przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

Pracownik, którego umowa zostaje rozwiązana w wyniku między pracownikiem i Centrum i który pracował w Centrum przez co najmniej pięć lat, na podstawie decyzji zarządu i w oparciu o raport sporządzony przez dyrektora, może otrzymać odprawę w związku z odejściem ostatecznym i dobrowolnym, zgodnie z przepisami wewnętrznymi przyjętymi przez zarząd na wniosek dyrektora.

Wspólne zrozumienie i wzajemne między danym państwem trzecim a Wspólnotą powinny być potwierdzone formalnym wnioskiem skierowanym do Komisji zawierającym stosowne zobowiązanie rządu tego państwa.

Jeżeli z umową o kredyt związana jest usługa dodatkowa świadczona przez kredytodawcę lub stronę trzecią na podstawie między tą stroną trzecią a kredytodawcą, o usługę dodatkową przestaje wiązać konsumenta w przypadku skorzystania przez niego z prawa do odstąpienia od umowy o kredyt zgodnie z niniejszym artykułem.

W przypadku braku między członkami odpowiedniego kolegium w terminie 15 dni roboczych od powiadomienia o sprawie koordynatora zgodnie z ust. 2, właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego może podjąć decyzję.

W trakcie tych negocjacji istniejąca europejska rada zakładowa lub istniejące europejskie rady zakładowe kontynuują wykonywanie swoich uprawnień zgodnie z warunkami dostosowanymi między członkami europejskich rad zakładowych a centralnym kierownictwem.

uwzględniając o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku („AKP”), z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu (w Beninie) 23 czerwca 2000 r. [1], zmienioną po raz pierwszy umową zmieniającą powyższą umowę o partnerstwie AKP-WE, podpisaną w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r. [2] i zmienioną umową zmieniającą po raz drugi powyższą umowę o partnerstwie AKP-WE, podpisaną w Wagadugu w dniu 22 czerwca 2010 r. [3], w szczególności art. 3 ust. 5 załącznika III do tej umowy,

uwzględniając o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku („państwa AKP”), z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu w Beninie w dniu 23 czerwca 2000 r. [1] i zmienioną umową [2] zmieniającą wspomnianą umowę o partnerstwie AKP-WE, podpisaną w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r., w szczególności protokół nr 3 do tej umowy dotyczący Republiki Południowej Afryki,

uwzględniając o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku („AKP”), z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu (w Beninie) dnia 23 czerwca 2000 r. [1], zmienioną umową zmieniającą powyższą umowę o partnerstwie AKP-WE, podpisaną w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r. [2], w szczególności art. 3 ust. 5 załącznika III do tej umowy,

uwzględniając o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku („AKP”), z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu w Beninie dnia 23 czerwca 2000 r. i zmienioną umową podpisaną w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r. (zwaną dalej „Umową o partnerstwie AKP-WE”) [1], w szczególności jej art. 15 ust. 3, art. 81 i 100,