28 Zgodnie z programem określonych składek, prawny lub zwyczajowo oczekiwany obowiązek jednostki ograniczony jest do ustalonej kwoty składek do funduszu.

Po trzecie, RTP musiała do skarbu państwa podatek od wartoci dodanej (VAT) od odszkodowań kompensacyjnych, co obniżało ich wartość netto.

.3 aby woda zanieczyszczona benzyną lub innymi substancjami niebezpiecznymi nie była do przedziałów maszynowych lub innych pomieszczeń, w których mogą znajdować się źródła zapłonu; oraz

.3 będzie zapewnione, aby woda zanieczyszczona benzyną lub innymi substancjami niebezpiecznymi nie była do przedziałów maszynowych lub innych pomieszczeń, w których mogą znajdować się źródła zapłonu; oraz

Obejmuje sumy do pracowniczych systemów oszczędnościowych (takich jak firmowe systemy oszczędnościowe)

W przypadku ścieków z czyszczenia do kanału ściekowego zawartość COD odprowadzonego do kanału ściekowego nie przekracza 60 g/kg wełny potnej, a ścieki uzdatnia się poza zakładem w sposób powodujący zmniejszenie zawartości COD, wyrażonej jako średnia roczna, co najmniej o dalsze 75 %.

W przypadku ścieków z czyszczenia do kanału ściekowego zawartość COD odprowadzonego do kanału ściekowego nie przekracza 60 g/kg wełny potnej, a ścieki uzdatnia się poza zakładem w sposób powodujący zmniejszenie zawartości COD, wyrażonej jako średnia roczna, co najmniej o dalsze 75 %.

Pozwolenie środowiskowe wymaga realizacji badania techniczno-ekonomicznego przeznaczonego do oszacowania obciążenia i koncentracji w odniesieniu do chemicznego zapotrzebowania tlenu (ChZT) w ściekach, które będą do kanału morskiego.

Według oceny wpływu na środowisko, przy wskaźniku ChZT 260 mg/l, całkowita ilość odprowadzeń firmy SEL będzie wynosić od 10 do 15 % całości ChZT do kanału, co będzie miało poważny skutek i przewyższy przewidziane poziomy jakości dla kanału.

Od dnia 1 stycznia 2001 r. wpływy z opłaty utylizacyjnej są bezpośrednio do budżetu ogólnego państwa, a nie do funduszu utworzonego w tym celu.

W drodze odstępstwa od artykułu 3 i załącznika I do dyrektywy 83/513/EWG oraz artykułu 3 i załącznika I do dyrektywy 84/156/EWG, dopuszczalne wartości dla zrzutów kadmu i rtęci do wód, o których mowa w artykule 1 dyrektywy Rady 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne do środowiska wodnego Wspólnoty nie stosują się w Rumunii do dnia 31 grudnia 2009 roku do następujących zakładów przemysłowych:

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika I do dyrektywy 84/491/EWG, wartości dopuszczalnych dla lindanu odprowadzanego do wód wymienionych w artykule 1 dyrektywy 76/464/EWG w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne do środowiska wodnego Wspólnoty, nie stosuje się w Rumunii do dnia 31 grudnia 2009 roku w następujących zakładach przemysłowych:

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika I do dyrektywy 84/491/EWG, wartości dopuszczalnych dla lindanu odprowadzanego do wód wymienionych w artykule 1 dyrektywy 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne do środowiska wodnego Wspólnoty, nie stosuje się w Rumunii do dnia 31 grudnia 2009 roku w następujących zakładach przemysłowych:

W odniesieniu do zrzutów ścieków mieszczących się w parametrach określonych jako „substancje organofluorowcowane” i „metale”, normy emisji, przewidziane przez Państwa Członkowskie zgodnie z dyrektywą 2006/11/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne do środowiska wodnego Wspólnoty [6] stosuje się jednocześnie z wymaganiami jakościowymi i innymi zobowiązaniami, które wynikają z niniejszej dyrektywy, w szczególności zobowiązaniami odnoszącymi się do pobierania próbek.

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika II do dyrektywy 86/280/EWG, wartości dopuszczalnych dla heksachlorobenzenu, heksachlorobutadienu. 1,2 - dichloroetanu, trichloroetylenu oraz trichlorobenzenu odprowadzanego do wód wymienionych w artykule 1 dyrektywy 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne do środowiska wodnego Wspólnoty [25] Dz.U. L 129 z 18.5.1976, str. 23.

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika II do dyrektywy 86/280/EWG, wartości dopuszczalnych dla heksachlorobenzenu, heksachlorobutadienu. 1,2 — dichloroetanu, trichloroetylenu oraz trichlorobenzenu odprowadzanego do wód wymienionych w artykule 1 dyrektywy 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne do środowiska wodnego Wspólnoty [25] Dz.U. L 129 z 18.5.1976, str. 23.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/11/WE z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne do środowiska wodnego Wspólnoty [7] przewiduje wymóg posiadania pozwolenia na odprowadzanie tych substancji.

Dyrektywa Rady 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne do środowiska wodnego Wspólnoty została kilkakrotnie znacząco zmieniona.

Dyrektywa Rady 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne do środowiska wodnego Wspólnoty (Dz.U. L 129 z 18.5.1976, str. 23).

„32006 L 0011: dyrektywa 2006/11/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne do środowiska wodnego Wspólnoty (Wersja ujednolicona) (Dz.U. L 64 z 4.3.2006, str. 52).