W celu uniknięcia obciążeń administracyjnych należy ustanowić wykaz wartości standardowych dla powszechnych ścieżek produkcji biopaliw; wykaz ten należy aktualizować i rozszerzać, gdy będą udostępniane nowe wiarygodne dane.

Aby omawiany szczególny środek stosował się wyłącznie do nieprzetworzonych produktów rolnych oraz aby uniknąć obciążeń administracyjnych dla podatników lub ryzyka co do ich bezpieczeństwa prawnego, należy zastosować Nomenklaturę scaloną ustanowioną na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej [2] w celu dokładniejszego określenia towarów, których dotyczy szczególny środek.

Podkreślono wiele trudności w stosowaniu przepisów art. 55, w tym obciążenie administracyjne, w szczególności dla operacji współfinansowanych przez Europejski Fundusz Społeczny oraz dla małych operacji finansowanych przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) lub Fundusz Spójności.

Trudności te mogą mieć negatywny wpływ na zarządzanie operacjami, w szczególności w kontekście projektów dotyczących dziedzin priorytetowych dla Wspólnoty, takich jak ochrona środowiska, integracja społeczna, badania naukowe, innowacje czy energia, oraz ze względu na obciążenie administracyjne.

Takie ponowne wprowadzenie świadectw spowodowałoby obciążenie administracyjne.

Termin 30 dni uznano za odpowiedni, aby przekazać uproszczone oświadczenie i bardzo podstawowe dane liczbowe, i nie można go traktować jako nakładanie obciążenia administracyjnego.

W celu uniknięcia obciążeń dla podatników stosujących procedurę unijną należy doprecyzować, w jaki sposób dokonać zmiany państwa członkowskiego identyfikacji w przypadku, gdy podatnik zmienia swoje stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub siedzibę przedsiębiorstwa w taki sposób, że zmiana państwa członkowskiego identyfikacji staje się niezbędna, aby mógł on dalej korzystać z tej procedury.

Podejmując decyzje o transgranicznej alokacji kosztów, krajowe organy regulacyjne powinny zapewniać, aby jej wpływ na krajowe opłaty taryfowe nie stanowił obciążenia dla konsumentów.

W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1, Komisja może, na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego oraz zgodnie z procedurą zarządzania określoną w art. 25 ust. 2, autoryzować wywóz produktów i urządzeń zawierających wodorochlorofluorowęglowodory, w przypadku gdy zostało wykazane, że ze względu na wartość ekonomiczną danego towaru i jego przewidywany pozostający czas życia zakaz wywozu stanowiłby obciążenie dla eksportera.

Odzyskanie pomocy przyznanej w ciągu ostatnich dziesięciu lat stanowiłoby obciążenie dla władz gibraltarskich.

W celu uniknięcia nakładania obciążeń w ramach poboru tych przychodów i administrowania nimi państwa członkowskie powinny móc określić, w jakim stopniu mikroprzedsiębiorstwa podlegają obowiązkowi ich odprowadzania, jeżeli dokonywanie takich wypłat okazałoby się nieracjonalne w stosunku do kosztów ich poboru i administrowania nimi.

W celu zapewnienia, by instytucje działające w kilku państwach członkowskich nie podlegały obciążeniom z uwagi na obowiązki, które nadal spoczywają na właściwych organach poszczególnych państw członkowskich, co się tyczy uzyskiwania zezwoleń i sprawowania nadzoru, należy w znaczny sposób zacieśnić współpracę między właściwymi organami.

W przypadku gdy wnioskodawca występuje z kolejnym wnioskiem, nie przedstawiając nowych dowodów lub argumentów, zobowiązywanie państwa członkowskiego do przeprowadzenia nowej pełnej procedury rozpatrywania wniosku stanowiłoby obciążenie.

Państwa członkowskie nie mogą stosować wobec wnioskodawców wymogów dotyczących dokumentacji lub innych wymogów administracyjnych, które nie są konieczne, lub które są , przed przyznaniem praw, które przysługują wnioskodawcom na mocy niniejszej dyrektywy, wyłącznie z powodu ubiegania się przez nich o ochronę międzynarodową.

Dlatego te obiekty, o których mowa zarówno w dyrektywie 2009/71/Euratom, jak i w niniejszej dyrektywie, nie powinny być obciążone lub niepotrzebnymi obowiązkami, w szczególności w odniesieniu do sprawozdawczości.

Rada Europejska wezwała do koordynacji dobrowolnych działań związanych z wewnętrznym przeniesieniem osób korzystających z ochrony międzynarodowej, przebywających w państwach członkowskich i narażonych na szczególne i naciski, a także osób wyjątkowo narażonych, z zadowoleniem przyjmując zamiar podjęcia przez Komisję odpowiednich inicjatyw, na początek w postaci projektu pilotażowego.

Rada Europejska wezwała do koordynacji dobrowolnych działań związanych z wewnętrznym przeniesieniem osób korzystających z ochrony międzynarodowej, przebywających w państwach członkowskich i narażonych na szczególne i naciski, a także osób wyjątkowo narażonych, z zadowoleniem przyjmując zamiar podjęcia przez Komisję odpowiednich inicjatyw, na początek w postaci projektu pilotażowego.

Rada Europejska wezwała do koordynacji dobrowolnych działań związanych z wewnętrznym przeniesieniem osób korzystających z ochrony międzynarodowej, przebywających w państwach członkowskich i narażonych na szczególne i naciski, a także osób wyjątkowo narażonych, z zadowoleniem przyjmując zamiar podjęcia przez Komisję odpowiednich inicjatyw, na początek w postaci projektu pilotażowego.

Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapobieżenia wjazdowi na ich terytorium lub tranzytowi przez ich terytorium osób wymienionych w załączniku II, bezpośrednio odpowiedzialnych za masowe i użycie siły w Andidżanie oraz uniemożliwienie prac niezależnej komisji.

Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki w celu zapobieżenia wjazdowi na ich terytorium lub tranzytowi przez ich terytorium osób wymienionych w załączniku II, bezpośrednio odpowiedzialnych za masowe i użycie siły w Andidżanie oraz uniemożliwienie prac niezależnej komisji.