Odzyskanie pomocy miałoby niewspółmierny wpływ na gospodarkę Gibraltaru i stanowiłoby karę w kontekście okoliczności, które doprowadziły do przyjęcia prawodawstwa spółek typu „qualifying”, ograniczonego wpływu na konkurencję, handel i niewielkiego rozmiaru beneficjentów.

CCP publicznie ujawnia wszelkie przypadki naruszenia przez członków rozliczających kryteriów, o których mowa w art. 37 ust 1, oraz wymogów ustanowionych w ust. 1 niniejszego artykułu, chyba że właściwy organ po konsultacji z ESMA uzna, że takie ujawnienie stanowiłoby zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku, albo poważnie zagroziłoby rynkom finansowym lub spowodowałoby szkody dla zaangażowanych stron.

jeżeli, na ile można to ustalić, opublikowanie tych informacji wyrządziłoby szkodę zaangażowanym instytucjom lub osobom fizycznym.

Jak pokazuje doświadczenie związane ze stosowaniem rozporządzenia (UE) nr 388/2010, w niektórych przypadkach przepisy tego rozporządzenia w stopniu wpływają na przemieszczanie ograniczonych populacji psów, kotów i fretek trzymanych w warunkach domowych, które są często przemieszczane w celach niehandlowych w liczbie większej niż pięć w celu udziału w określonych imprezach sportowych i wystawach.

Chociaż państwa EFTA mają swobodę wyboru sposobu finansowania radiofonii i telewizji publicznej, Urząd musi ustalić, zgodnie z art. 59 ust. 2 Porozumienia EOG, czy finansowanie przez państwo nie narusza w stopniu konkurencji na wspólnym rynku, o czym była mowa w pkt 37 powyżej.

Chociaż państwa EFTA mają swobodę wyboru sposobu finansowania radiofonii i telewizji publicznej, Urząd musi ustalić, zgodnie z art. 59 ust. 2 Porozumienia EOG, czy odstępstwo od normalnego stosowania reguł konkurencji przy wykonywaniu usługi w ogólnym interesie gospodarczym nie narusza w stopniu konkurencji w EOG.

Zgodnie z art. 59 ust. 2 Porozumienia EOG nadawcy publiczni nie angażują się w działalność, która powodowałaby zakłócenie konkurencji i która nie jest niezbędna do pełnienia misji publicznej.

Większa intensywność pomocy pociągnęłaby za sobą zakłócenie konkurencji.

Niemniej jednak cel ten powinien zostać osiągnięty bez stwarzania zakłóceń normalnej równowagi rynkowej.

Do zakłóceń rynku doszłoby jednak w przypadku, gdyby nadawcy publiczni utrzymali niewykorzystane wyłączne prawo do treści o najwyższej oglądalności bez zaoferowania sublicencji w sposób przejrzysty i w odpowiednim momencie.

Ponadto jeden nieobjęty próbą producent eksportujący, który nie potrafił wykazać, że prowadzi jedną przejrzystą dokumentację księgową, która została poddana niezależnej kontroli zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości, i w związku z tym jego wniosek o MET został odrzucony, podtrzymał zarzut, że rzekome błędy księgowe, o ile wystąpiły, będące podstawą odrzucenia jego wniosku, nie były istotne i że w związku z tym decyzja o odrzuceniu wniosku o MET była i naruszała zasadę proporcjonalności.

Państwo członkowskie, w którym nie występuje wypalone paliwo jądrowe, nie ma w najbliższej przyszłości perspektyw występowania wypalonego paliwa jądrowego i nie prowadzi się obecnie ani nie planuje w przyszłości prowadzenia działań związanych z wypalonym paliwem jądrowym, byłoby poddane i niepotrzebnemu obciążeniu, gdyby miało transponować i wdrażać przepisy niniejszej dyrektywy w odniesieniu do wypalonego paliwa jądrowego.

Utrzymywanie międzynarodowej organizacji rybołówstwa w celu zarządzania rybołówstwem na wodach, które leżą w całości w jurysdykcji jedynie dwóch Stron, byłoby i nieefektywne.

W dniu 23 maja 2005 r. Rada stanowczo potępiła nadmierne, i masowe użycie siły przez uzbeckie siły bezpieczeństwa podczas majowych wydarzeń w Andidżanie i wyraziła głębokie ubolewanie z powodu braku odpowiedniej reakcji władz uzbeckich na wezwanie ONZ do umożliwienia zbadania tych wydarzeń przez niezależną komisję międzynarodową.

W dniu 14 listopada 2005 r. w odpowiedzi na nadmierne, i masowe użycie siły przez uzbeckie siły bezpieczeństwa podczas wydarzeń w Andidżanie w maju 2005 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2005/792/WPZiB w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Uzbekistanowi [1].

W dniu 14 listopada 2005 r. w odpowiedzi na nadmierne, i masowe użycie siły przez uzbeckie siły bezpieczeństwa podczas wydarzeń w Andidżanie w maju 2005 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2005/792/WPZiB w sprawie środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko Uzbekistanowi [1].

Powyższe wspólne stanowisko odnowiło pewne środki ograniczające nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2005/792/WPZiB [2] w odpowiedzi na nadmierne, i masowe użycie siły przez uzbeckie siły bezpieczeństwa podczas wydarzeń w Andidżanie w maju 2005 roku.

W świetle nadmiernego, i masowego użycia siły przez uzbeckie siły bezpieczeństwa podczas wydarzeń w Andidżanie, Rada postanowiła nałożyć embargo na wywóz do Uzbekistanu uzbrojenia, sprzętu wojskowego i innego sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji.

jeżeli, na ile można to ustalić, publikacja wyrządziłaby i poważną szkodę zaangażowanym instytucjom lub osobom fizycznym.

Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad kontrahentami finansowymi bądź w stosownych przypadkach kontrahentami niefinansowymi, podawały do wiadomości publicznej każdą sankcję nałożoną za naruszenia przepisów art. 4, 5 oraz 7–11, chyba że takie ujawnienie poważnie zagroziłoby rynkom finansowym lub zaszkodziłoby w sposób zainteresowanym stronom.