zastosowanie portfeli w celu zapewnienia, by model wewnętrzny mógł uwzględniać szczególne właściwości strukturalne, które mogą wystąpić, np. istotne ryzyko bazowe i ryzyko koncentracji.

zastosowanie portfeli w celu zapewnienia, że model wewnętrzny może uwzględniać szczególne właściwości strukturalne, które mogą potencjalnie wystąpić, np. istotne ryzyka bazowe i ryzyko koncentracji.

Włochy utrzymują, że jeśli założyłoby się stworzenie portfela na czas nieskończony, to ten portfel PI zostałby zainwestowany w 60 % w rządowe papiery wartościowe strefy euro na 30 i na 50 lat (OAT), i w 40 % w BTP o okresie zapadalności 0–10 lat.

Zgodnie z badaniem, o którym mowa w pkt 2.3, a także z informacjami otrzymywanymi w przeszłości, podstawa opodatkowania stosowana wobec podmiotów zarządzających statkami powinna wynosić ok. 25 % (w odniesieniu do pojemności lub zysku ) stawki stosowanej wobec armatorów w stosunku do tego samego statku lub tej samej pojemności.

Tym samym podstawowa kwota grzywny nałożonej na przedsiębiorstwo Farbo została obniżona o kwotę grzywny, jaka zostałaby na nie nałożona za trwające trzy lata naruszenie.

Urząd zauważa po pierwsze, że w sprawozdaniu PWC oraz w drugim sprawozdaniu BDO koszty świadczenia usługi publicznej zostały obliczone na podstawie kosztów i przychodów związanych z funkcjonowaniem floty minimalnej [83].

Na tej podstawie Urząd odrzuca argument, zgodnie z którym obliczenia dotyczące floty minimalnej dowodzą, że spółka Hurtigruten nie uzyskała nadwyżki rekompensaty.

Ten tok rozumowania wydaje się opierać na założeniu, że jeżeli koszty świadczenia usługi publicznej są obliczane ściśle na podstawie kosztów związanych z funkcjonowaniem „floty minimalnej”, które prawdopodobnie byłyby niższe niż koszty obsługi rzeczywistej floty należącej do spółki Hurtigruten, kwota rekompensaty nie przekroczy kosztów faktycznie poniesionych w związku ze świadczeniem usługi publicznej.

Te metody wyceny mają wspólny cel, mianowicie ustalenie wartości dzierżawy, i powinny wszystkie, jeśli stosuje się je w sposób prawidłowy, dawać te same wyniki.

Wycena sieci firmy BT była przedmiotem odwołania w 1995 r. Ugoda zawarta przed Trybunałem ds. Oszacowań nie była nietypowa i nie świadczy o nadmiernej swobodzie decyzyjnej ze strony agencji VOA – możliwość osiągnięcia ugody nie zwalnia agencji z ustawowego obowiązku ustalenia wartości rocznego czynszu z tytułu dzierżawy mienia.

Hipoteza ta przewiduje wydzierżawienie podlegającej opodatkowaniu podatkiem komunalnym części sieci firmy BT na dzień 1 kwietnia 1993 r., ale z uwzględnieniem jej stanu fizycznego, jak i stanu konkurencyjnych sieci oraz reszty środowiska fizycznego na dzień 1 kwietnia 1995 r. Model firmy NERA bazował na rzeczywistych dochodach i kosztach operacyjnych, powstających w roku poprzedzającym dzień uprzedniej wyceny, gdyż byłyby one znane oferentom ubiegającym się o dzierżawę.

Jednakże po przyjęciu dyrektywy Rady 84/450/EWG z dnia 10 września 1984 r. w sprawie reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej [7] Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w orzecznictwie w sprawach dotyczących reklamy uznaje konieczność badania jej wpływu na , typowego konsumenta.

Jednakże po przyjęciu dyrektywy Rady 84/450/EWG z dnia 10 września 1984 r. w sprawie reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej [7] Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w orzecznictwie w sprawach dotyczących reklamy uznaje konieczność badania jej wpływu na , typowego konsumenta.

Właściwe jest zapewnienie wszystkim konsumentom ochrony przed nieuczciwymi praktykami handlowymi; jednakże od czasu wejścia w życie dyrektywy 84/450/EWG Trybunał Sprawiedliwości przy orzekaniu w sprawach dotyczących reklamy uznał za konieczne badanie jej wpływu na typowego konsumenta.

Nawet na niemieckim krajowym rynku katalogów lub ogłoszeń reklamowych, wspólne przedsiębiorstwo osiągnęłoby udziały pomiędzy 22 % i 35 %, byłoby jednak ciągle mniejsze od wiodącego na tych rynkach przedsiębiorstwa Schlott.

Wynik, 700636855 GBP, stanowi szacunkową ofertę dzierżawy, na jakiej złożenie mógłby sobie pozwolić dzierżawca, aby utrzymać wynoszący 16,2 % zwrot z inwestycji kapitałowych, których musiałby z konieczności dokonywać, aby generować przychody, których uzyskanie zakładałaby jego oferta.

Metoda perspektywy przedsiębiorcy budowlanego bazuje na kosztach odtworzenia nieruchomości wykorzystywanej do celów działalności gospodarczej – dzierżawca nie byłby skłonny do płacenia za dzierżawę danego mienia czynszu rocznego większego niż koszt, jaki poniósłby z tytułu rocznego oprocentowania sumy kapitału niezbędnej do wybudowania podobnego mienia.

Niemniej jednak wytyczne te odnoszą się do szacunkowej przyszłej rentowności w odniesieniu do rozpatrzenia oferty dzierżawcy w świetle cyklicznych zmian gospodarczych przewidywalnych w dniu uprzedniej wyceny.

Po określeniu przewidywanych przychodów i kosztów operacyjnych na okres pięciu lat, kolejnym etapem w wycenie metodą przychodów i wydatków jest odliczenie szacunkowych nakładów kapitałowych dzierżawcy w objętym prognozą okresie pięciu lat, poniesionych z tytułu pozycji niestanowiących części mienia, jednakże koniecznych do uzyskania prognozowanych przychodów.

Z tych względów podejście bazujące na przewidywanej rentowności w okresie pięciu lat było niezbędne do wyceny czynszu, jaki dzierżawca, patrząc z perspektywy dnia uprzedniej wyceny, byłby gotów zapłacić za dzierżawę sieci firmy BT w tamtym okresie.