fancy
Słownik angielsko-polski PWN
fancy [ˈfænsɪ ]
1 cz. pch.
BrE to fancy sth mieć ochotę na coś
he fancies her ona mu się podoba
BrE to fancy sth mieć ochotę na coś
he fancies her ona mu się podoba
2 przym. wyszukany, wymyślny
3 rz. upodobanie
Translatica, kierunek angielsko-polski
fancy przymiotnik;
→ fantazyjny;
→ ozdobny;
→ wymyślny;
→ dekoracyjny;
→ fantastyczny;
→ luksusowy;
→ wyszukany;
→ modny;
→ wykwintny;
→ osobliwy zoologia;
→ efekciarski;
→ fikuśny;
→ zachciankowy;
→ wygórowany;
fancy czasownik;
→ wyobrażać;
→ marzyć;
→ wyimaginować;
→ polubić;
→ upodobać;
→ roić;
→ wyobrazić;
→ wymyślić;
→ lubić;
→ zadurzać;
→ wyroić;
→ hodować;
→ o dziwo;
fancy rzeczownik;
→ fantazja;
→ upodobanie;
→ kaprys;
→ wyobraźnia;
→ zachcianka potoczne, nieoficjalne;
→ chętka;
→ mrzonka;
→ polot;
→ urojenie;
→ mieć ochotę potoczne, nieoficjalne;
→ marzenie;
→ przywidzenie;
→ zamiłowanie;
→ gust;
→ ochota;
→ wrażenie;
→ humor;
→ widzimisię;
→ pomysł;