sprzeczać się

Słownik polsko-angielski PWN

sprzeczać się cz. to argue

Translatica, kierunek polsko-angielski

sprzeczać się czasownik, aspekt niedokonany;

→ argue;

→ bicker;

→ quarrel;

→ dispute;

→ wrangle;

→ squabble;

→ fight;

→ have an argument;

→ contend;

→ skirmish;

sprzeczanie się rzeczownik, rodzaj nijaki; → arguing

Translatica, kierunek polsko-niemiecki

sprzeczać się czasownik, aspekt niedokonany;

→ streiten;

→ sich streiten;

→ hadern;

→ zanken;

Słownik polsko-włoski PWN

sprzeczać się v litigare, bisticciare (z kimś – con qu)

Słownik polsko-rosyjski PWN

sprzeczać sięo coś спорить из-за чего-н.

Słownik języka polskiego