kłócić się (ktoś z kimś)
kłócić się
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
kłócić się czasownik, aspekt niedokonany;
→ streiten;
→ zanken;
→ sich zanken;
→ hadern;
→ stritt;
kłócić się czasownik, aspekt niedokonany;
→ kabbeln;
Słownik polsko-włoski PWN
kłócić się v
litigare, bisticciare (z kimś o coś – con qu per qc)
przen stridere, stonare (z czymś – con qc)
Słownik języka polskiego
Synonimy
kłócić się (ktoś z kimś)