spór
Translatica, kierunek polsko-angielski
spór rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ dispute;
→ controversy;
→ argument;
→ contention;
→ litigation;
→ quarrel książkowe, oficjalne;
→ contest;
→ strife;
→ wrangle;
→ disputation książkowe, oficjalne;
→ conflict;
→ disputes;
→ difference;
→ disagreement;
→ feud;
→ contestation;
→ altercation;
spór cywilny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → civil dispute
spór dotyczący interpretacji rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → dispute concerning the interpretation
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
spór m
Streit m (o coś um etw)
bezsensowny 〈gwałtowny〉 spór unsinniger 〈heftiger〉 Streit
polit spór o granicę Grenzstreit m
spór o miedzę 〈granicę〉 der Streit um den Rain 〈die Grenze〉
(kłótnia) Auseinandersetzung f
prowadzić z kimś spory Auseinandersetzungen mit j-m haben
(różnice zdań) spory ideologiczne ideologische Auseinandersetzungen
polit spór o nową Europę die Auseinandersetzung um das neue Europa
między nimi wybuchł spór zwischen ihnen brach Streit aus
trwa spór między nimi sie sind in Streit
wybuchły 〈rozgorzały〉 spory Streite brachen aus 〈entbrannten〉
rozpocząć 〈załagodzić〉 spór einen Streit anfangen 〈beilegen〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
spór rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Zwist;
→ Streit;
→ Differenz;
→ Streitigkeit;
→ Debatte;
→ Disput;
→ Uneinigkeit;
→ Fehde;
→ Streitfall;
→ Streitsache;
→ Zank;
→ Kontroverse;
spór cywilny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Zivilstreit;
Słownik polsko-rosyjski PWN
