przyzwyczajony
Słownik polsko-angielski PWN
przyzwyczaić — przyzwyczajać cz.
przyzwyczaić kogoś do czegoś to accustom sb to sth
przyzwyczaić się do kogoś/czegoś to get used to sb/sth
przyzwyczaić kogoś do czegoś to accustom sb to sth
przyzwyczaić się do kogoś/czegoś to get used to sb/sth
przyzwyczajenie n. habit
Translatica, kierunek polsko-angielski
przyzwyczajony przymiotnik; → wonted
przyzwyczaić czasownik, aspekt dokonany;
→ accustom;
→ accustomed;
→ habituate;
→ get used;
→ used;
→ inure;
→ use;
→ wonted;
→ habituation;
→ habit;
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
przyzwyczaić czasownik, aspekt dokonany;
→ gebraucht;
przyzwyczaić czasownik, aspekt dokonany;
→ gewöhnen;
→ angewöhnen;
→ anhalten;
przyzwyczajenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Gewöhnung medycyna;
Słownik polsko-włoski PWN
przyzwyczajony adj abituato, avvezzo (do czegoś – a qc)
przyzwyczaić, przyzwyczajać v abituare, assuefare (kogoś do czegoś – qu a qc)
przyzwyczaić/jać się abituarsi, assuefarsi (do czegoś – a qc)
przyzwyczajenie n abitudine f
Słownik polsko-rosyjski PWN
przyzwyczajeniedo czegoś привычка делать что-н.
z przyzwyczajenia (wskutek przyzwyczajenia) по привычке
przyzwyczaić siędo czegoś, coś robić привыкнуть делать что-н.
