przymus
Słownik polsko-angielski PWN
przymus m. (presja) compulsion; (konieczność) obligation; PRAW constraints
pod przymusem under duress
pod przymusem under duress
Translatica, kierunek polsko-angielski
przymus rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ compulsion techniczny;
→ constraint;
→ duress prawo;
→ coercion;
→ force;
→ squeeze;
→ necessity;
→ pressure;
→ obligation;
→ enforcement;
→ coerce;
przymus adwokacki rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → mandatory representation by a lawyer prawo
przymus fizyczny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → physical constraint prawo
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
przymus m
Zwang m
środki przymusu Zwangsmaßregeln pl
(sankcje) Zwangsmaßnahmen pl
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
przymus rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Nötigung techniczny;
→ Druck;
→ Gewalt ekonomia;
→ Kraft;
→ Auflage;
→ Stärke;
→ Macht;
przymus administracyjny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
przymus adwokacki rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Anwaltszwang;
Słownik polsko-włoski PWN
przymus m costrizione f, obbligo m
pod przymusem essendo costretto
robić coś z przymusu fare qc controvoglia
