państwo
Słownik polsko-niemiecki PWN
państwo n
Staat m
Reich, Imperium n
państwo buforowe Pufferstaat m
państwo federalne 〈federacja〉 Föderation f
(związkowe) Bundesstaat m
państwo dobrobytu Wohlfahrsstaat m
państwo imigracyjne Immigrationsstaat m
państwo niezaangażowane bündnisfreier Staat
państwo sukcesyjne Nachfolgestaat m
państwo policyjne Polizeistaat m
państwa (sukcesyjne) powstałe po dezintegracji Związku Radzieckiego Nachfolgestaaten der Sowjetunion, die einstigen Sowjetrepubliken
państwo wielonarodowościowe Mehrvölkerstaat, Nationalitätenstaat m
głowa państwa Staatsoberhaupt n
(forma grzecznościowa) Sie
czy państwo życzą sobie coś do picia? wünschen Sie sich 〈daw die Herrschaften〉 etwas zu trinken?
państwo X Frau und Herr
Wspólnota Niepodległych Państw skrót WNP Gemeinschaft unabhängiger Staaten, skrót GUS
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
Państwo rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Staat ekonomia;
→ Herrschaft;
państwo przymiotnik;
→ öffentlich;
→ schwach;
→ Mitgliedsaat;
państwo rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Herrschaften;
→ Sie;