kraj
Słownik polsko-niemiecki PWN
kraj m
Land n
w kraju im Lande
opuszczać kraj außer Landes gehen
wracać do kraju heimkehren
(w Niemczech) Land n
kraj federalny 〈związkowy〉 Bundesland n
w nowych krajach związkowych 〈pot w nowych landach〉 in den neuen Bundesländern
(Bałtów) Baltikum n
kraje 〈państwa〉 (nad)bałtyckie Baltikum n, die baltischen Lander
kraj uprzemysłowiony 〈przemysłowy〉 Industrieland n
kraj rozwijający się Entwicklungsland n
kraje szybko 〈z trudem〉 rozwijające się schnell 〈kaum〉 entwickelnde Länder
polit kraje niezaangażowane bündnisfreie Länder
hist kraj bloku wschodniego Ostblockland n
krajać
schneiden (chleb, mięso Brot, Fleisch)
krajać 〈ciąć〉 blachę Blech schneiden
med sezieren
lancet kroi dobrze das Operationsmesser 〈die Lanzette〉 schneidet gut
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
kraj rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Saum;
→ Staat;
→ Landschaft;
→ Inland;
→ Bundesland;
→ Zwischenland;
→ Gegend;
