zepsuty (człowiek)
zepsuty
Słownik polsko-angielski PWN
zepsuć cz. to break (urządzenie); to spoil (humor)
zepsuć się (samochód) to break down; (mięso) to go bad; (pogoda, nastrój) to get worse
zepsuć się (samochód) to break down; (mięso) to go bad; (pogoda, nastrój) to get worse
Translatica, kierunek polsko-angielski
zepsuty przymiotnik;
→ broken informatyka;
→ corrupt informatyka;
→ rotten kulinaria;
→ addled;
→ broken-down;
→ bad;
→ depraved;
→ spoilt;
→ unsound;
→ putrid;
→ wrong;
→ ruined;
→ damaged;
→ decayed;
→ perverse;
→ foul;
→ corrupted;
→ bust;
→ dead;
→ kaput;
→ decaying;
→ cankered przenośne;
→ off kulinaria;
→ out of joint;
→ order;
towar zepsuty rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → spoiled goods ekonomia, prawo
zepsucie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ corruption książkowe, oficjalne;
→ damage;
→ depravity;
→ depravation;
→ rottenness;
→ corruptness;
→ taint;
→ derangement;
→ putridity;
→ foulness;
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik języka polskiego
Synonimy
zepsuty (człowiek)
