ufać
Słownik polsko-angielski PWN
ufać cz.
ufać komuś/czemuś to trust sb/sth
ufać we własne siły to be self-confident
ufać komuś/czemuś to trust sb/sth
ufać we własne siły to be self-confident
Translatica, kierunek polsko-angielski
ufać czasownik, aspekt niedokonany;
→ trust;
→ confide;
→ credit;
→ believe;
→ hope;
→ have faith;
→ trusting;
ufać we własne siły czasownik, aspekt niedokonany; → be self-confident
quasi-ufać czasownik, aspekt niedokonany; → quasi-trust
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
