pień
Słownik polsko-angielski PWN
pień m. (drzewa) trunk; (pniak) (tree) stump
Translatica, kierunek polsko-angielski
pień rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ trunk anatomia, botanika, techniczny;
→ stem anatomia, botanika, językoznawstwo, techniczny;
→ stump;
→ tree-trunk;
→ stub;
→ stock;
→ block;
→ truncheon;
→ stalk techniczny;
→ snag;
→ root biologia;
pień drzewa rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → trunk
głuchy jak pień przymiotnik;
→ deaf as a post;
→ as deaf as a post potoczne, nieoficjalne;
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „pień” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „pień” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich