opanowanie
Słownik polsko-angielski PWN
opanować cz. to take control of (kraj); to bring under control (gniew, sytuację); to master (obcy język)
opanować się to control oneself
opanowany przym. (osoba) composed; (ton, głos) steady
Translatica, kierunek polsko-angielski
opanowanie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ composure;
→ self-control;
→ command;
→ mastery;
→ coolness;
→ poise;
→ equanimity;
→ capture;
→ restraint;
→ aplomb;
→ control;
→ possession;
→ self-command;
→ calm;
→ self-possession;
→ calmness;
→ self-mastery;
→ grip;
→ seize;
→ mastering;
→ countenance;
→ self-restraint;
→ seizure;
→ master;
→ conquering;
→ cool;
opanowanie się rzeczownik, rodzaj nijaki; → self-control
opanowanie technologii rzeczownik, rodzaj nijaki; → know-how
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „opanowanie” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „opanowanie” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich