dzwonić
Słownik polsko-angielski PWN
dzwonić cz. (dzwonkiem) to ring; (kluczami) to jingle; (telefonować) to ring (up) BrE, to phone, to call (up)
Translatica, kierunek polsko-angielski
dzwonić czasownik, aspekt niedokonany;
→ ring ang. brytyjska;
→ call ang. brytyjska;
→ phone;
→ jingle;
→ clang;
→ jangle;
→ toll;
→ tinkle;
→ clink;
→ sound;
→ peal ang. brytyjska;
→ knell;
→ clash;
→ ting;
→ chime;
→ dial informatyka;
→ bell;
→ ring up ang. brytyjska;
→ call up ang. brytyjska;
→ chatter;
→ make a call;
→ tingle;
→ call in;
→ ding-dong;
dzwonić bezpośrednio czasownik, aspekt niedokonany; → dial direct finanse
dzwonić do drzwi czasownik, aspekt niedokonany; → ring the doorbell
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
