ogon
Słownik polsko-angielski PWN
ogon m. tail; (fryzura)
koński ogon ponytail
Translatica, kierunek polsko-angielski
ogon rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
tail anatomia, zoologia;
train;
cauda medycyna;
cue;
queue ang. brytyjska, potoczne, nieoficjalne;
scut;
trail;
tail-end;
ogon koński rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → horsetail
ogon kurtyzowany rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → bob

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „ogon” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
ogon m Schwanz m
machać ogonem mit dem Schwanz wedeln
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
ogon rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Schwanz;
Schweif;
Heck lotnictwo;
Schlange techniczny;
Wedel;
Rute;
Sterz anatomia, zoologia;
ogon diabelski rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
ogon długi rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Słownik polsko-włoski PWN
ogon m (zwierzęcia) coda f
Słownik polsko-rosyjski PWN
ogon хвост
Translatica, kierunek angielsko-polski
Białogon rzeczownik; → białogoński
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich