gryzący
Słownik polsko-angielski PWN
gryźć cz. (pies, komar) to bite; (dym) to sting; (sweter) to itch
gryźć się (kolory) to clash; (osoba) to fret
gryźć się (kolory) to clash; (osoba) to fret
Translatica, kierunek polsko-angielski
gryzący przymiotnik;
→ biting;
→ acrid techniczny;
→ pungent techniczny;
→ corrosive techniczny;
→ mordant;
→ caustic techniczny;
→ gnawing;
→ acerbic;
→ mordacious;
gryzący dym rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → acrid smoke
zapach gryzący rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → acrid smell
Słownik polsko-niemiecki PWN
gryźć
beißen
(o owadach) stechen
przen, pot gryźć ziemię ins Gras beißen
Słownik polsko-włoski PWN
gryźć v
(żuć) masticare
(kąsać) mordere, morsicare (coś – qc), dare un morso
ugryzł mnie pies mi ha morso un cane
(o myszach) rodere
, gryźć się crucciarsi, tormentarsi (czymś – per qc)
Słownik polsko-rosyjski PWN
