gryźć
Słownik polsko-angielski PWN
gryźć cz. (pies, komar) to bite; (dym) to sting; (sweter) to itch
gryźć się (kolory) to clash; (osoba) to fret
gryźć się (kolory) to clash; (osoba) to fret
Translatica, kierunek polsko-angielski
gryźć czasownik, aspekt niedokonany;
→ bite medycyna;
→ chew medycyna;
→ nibble;
→ fret;
→ clash;
→ worry;
→ prick przenośne;
→ itch ang. amerykańska;
→ burn;
→ sting medycyna;
→ champ;
→ munch;
→ torment;
→ gnawing;
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
gryźć
beißen
(o owadach) stechen
przen, pot gryźć ziemię ins Gras beißen
Słownik polsko-włoski PWN
gryźć v
(żuć) masticare
(kąsać) mordere, morsicare (coś – qc), dare un morso
ugryzł mnie pies mi ha morso un cane
(o myszach) rodere
, gryźć się crucciarsi, tormentarsi (czymś – per qc)
Słownik polsko-rosyjski PWN
