dziwić
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
dziwić wundern, verwundern
dziwi mnie, że... es wundert mich, dass...
dziwić się z powodu czegoś sich über etw wundern
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
dziwić czasownik, aspekt dokonany;
→ Überraschung;
dziwić czasownik, aspekt niedokonany;
→ wundern;
→ erstaunen;
→ verwundern;
→ überraschen;
→ befremden;
dziwić się czasownik, aspekt niedokonany;
→ staunen;
→ sich wundern;
→ erstaunen;
→ wundern;
→ wundern sich;
Słownik polsko-włoski PWN
dziwić v
meravigliare, sorprendere (kogoś – qu)
, dziwić się meravigliarsi, stupirsi (czymś – di qc)
Słownik polsko-rosyjski PWN
dziwić удивлять
dziwić się
1 (że) странно
dziwię się, że nie przyszła мне странно, что она не пришла
2 (zdumiewać się) поражаться
