dziwić
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
dziwić czasownik, aspekt dokonany;
→ Überraschung;
dziwić czasownik, aspekt niedokonany;
→ wundern;
→ erstaunen;
→ verwundern;
→ überraschen;
→ befremden;
dziwić się czasownik, aspekt niedokonany;
→ staunen;
→ sich wundern;
→ erstaunen;
→ wundern;
→ wundern sich;
dziw rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Wunderding;
→ Verwunderung;
→ Wunder;
dziw nad dziwy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
