pełnomocnictwo
Słownik polsko-niemiecki PWN
pełnomocnictwo n
Vollmacht f
(upoważnienie) Bevollmächtigung f
pełnomocnictw nadzwyczajne 〈szczególne〉 Sondervollmacht f
udzielić komuś pełnomocnictwa j-n bevollmächtigen
on chce 〈domaga się〉 nadzwyczajnych pełnomocnictw er will Sondervollmachten
nadzwyczajny
(niezwykły) außergewöhnlich
(specjalny) außerordentlich
dodatek nadzwyczajny Extrablat n
pełnomocnictwa nadzwyczajne Sondervollmachten pl
