„know-how” oznacza pakiet nieopatentowanych informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia dostawcy i przeprowadzonych przez niego testów, które są niejawne, istotne i określone; „niejawne” w tym kontekście oznacza, że know-how nie jest powszechnie znane ani łatwo dostępne; przez „istotne” rozumie się, że know-how jest ważne i użyteczne dla nabywcy z punktu widzenia używania, sprzedaży lub odsprzedaży towarów lub usług objętych porozumieniem; przez „określone” rozumie się, że know-how zostało opisane w sposób wyczerpujący w stopniu pozwalającym na weryfikację kryteriów niejawności i istotności;

Jednakże mając na uwadze fakt, że importerzy z tego sektora handlują zarówno z dostawcami polskimi, jak i chińskimi, oraz z uwagi na umiarkowaną stawkę cła, które miałoby zostać nałożone, rynek nie zostałby zamknięty dla importu z ChRL i nie przewiduje się, aby wpływ na importerów był .

Wniosek został przyjęty, ponieważ był wystarczająco .

Jeżeli chodzi o porównanie marży zysku użytkowników i przemysłu unijnego, twierdzenie to nie zostało .

W opinii tej stwierdzono, że zastosowany model wraz z dodatkowymi danymi z kolejnego roku monitorowania wyników, tj. danymi z roku 2010 r., wskazują, iż od 2000 r. dla Republiki Czeskiej, Polski i Słowacji wzrosła wiarygodność przewidywań liczby przypadków w kohortach.

Przyczyny te muszą być obiektywne, niedyskryminacyjne, uzasadnione i należycie umotywowane.

W związku z tym rzekome problemy użytkowników związane z domniemaną niewystarczającą produkcją w Unii uznano za .

Nie żądania zastosowania innej metodologii.

Dlatego też twierdzenia władz włoskich nie są dostatecznie .

Nie jednak powyższych oświadczeń.

Dlatego też tymczasowo uznaje się, że wpływ na użytkowników nie będzie .

Sytuacja taka musi być .

Twierdzenie EUSMET oparte było wyłącznie na uwagach przedstawionych przez jego członków i nie było .

Ponadto mając na względzie fakt, że wielu producentom eksportującym przyznano stawki antydumpingowe w wysokości 14,1 % oraz że FPFF stanowi jedynie część kosztów produkcji dla użytkowników, jest mało prawdopodobne, by wzrost kosztów był trwały.

Porównanie sprawy zakonserwowanych mandarynek z obecnym dochodzeniem jest w związku z tym .

Przywóz z tych krajów stanowił około 30 % rynku, co uznano za udział.

Ponadto w Chinach surowiec transportuje się do pobliskich fabryk praktycznie bez ponoszenia kosztów transportu, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych koszt transportu barytu z kopalń do fabryk jest .

Komisja stwierdziła ponadto, że prywatny wkład do łącznych kosztów nie może być uznany za .

Należy przypomnieć, że przywóz z Chin i Wietnamu stanowi ponad 28 % rynku unijnego w ODP, a więc ma w tym rynku bardzo udział.

Argument ten nie został jednak dostatecznymi .