DNB zatwierdził już spłatę o wartości nominalnej 750 mln EUR oraz 1,125 mld EUR obejmującą premię za 2012 r. Niderlandy są zdania, że jeżeli okoliczności rynkowe nie zmienią się znacząco i ING zrealizuje swój plan uzupełnienia kapitału, są one przekonane, iż DNB zatwierdzi transze przewidziane w załączniku I.

Oprócz swojego ramowego zatwierdzenia środków związanych ze zbyciem DNB musi również zatwierdzić każdą transzę wykupu papierów wartościowych CT1 w czasie spłaty, aby zagwarantować, że dana spłata jest możliwa do zaakceptowania pod względem ostrożnościowym.

Jeżeli transzy nie można dokonać w całość ani w części, ING uzupełni ją, odpowiednio zwiększając kolejną transzę.

Niderlandy zobowiązują się do ponownego zgłoszenia środka w formie dokapitalizowania w przypadku, gdyby ING nie spłacił w całości dwóch kolejnych transz .

Państwo niderlandzkie zobowiązuje się do ponownego zgłoszenia środka dokapitalizowania w formie kapitału podstawowego Tier I w przypadku, gdyby ING nie spłacił w całości dwóch kolejnych transz .

Możliwość wykupu sama w sobie nie oznacza, że środki pieniężne otrzymane w zamian za pieniądz elektroniczny należy traktować jako depozyty lub inne środki do celów dyrektywy 2006/48/WE.

Instytucją kredytową jest zatem: (i) przedsiębiorstwo, którego działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub innych środków od ludności oraz na udzielaniu kredytów na swój własny rachunek; (ii) przedsiębiorstwo lub osoba prawna inna niż wymienione w punkcie (i), która emituje środki płatnicze w formie pieniądza elektronicznego.

przedsiębiorstwo, którego działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub innych funduszy od ludności oraz na przyznawaniu kredytów na swój własny rachunek; lub

»instytucja kredytowa« oznacza przedsiębiorstwo, którego działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub innych funduszy od ludności oraz na przyznawaniu kredytów na swój własny rachunek;”;

„instytucja kredytowa” oznacza przedsiębiorstwo, którego działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub innych funduszy od klientów oraz na udzielaniu kredytów na swój własny rachunek;

Dlatego też zakres środków powinien być jak najszerszy, obejmując wszystkie instytucje, których działalność polega na przyjmowaniu od ludności środków finansowych , zarówno w postaci depozytów, jak i w innej postaci, na przykład poprzez ciągłą emisję obligacji i innych porównywalnych papierów wartościowych, oraz na udzielaniu kredytów na własny rachunek.

Dlatego też zakres wspomnianych środków powinien być jak najszerszy, obejmując wszystkie instytucje, których działalność polega na przyjmowaniu od ludności środków zarówno w postaci depozytów, jak i w innej postaci, na przykład poprzez ciągłą emisję obligacji i innych porównywalnych papierów wartościowych, oraz udzielaniu kredytów na własny rachunek.

przyjmowanie funduszy obcych w formie depozytów lub też innych środków (§ 1 I pkt 1 KWG) [2],

Przyjmowanie od ludności depozytów i innych funduszy (CPC 81115–81119)

instytucje kredytowe zgodnie z definicją prawa wspólnotowego [1]; a) przedsiębiorstwo, którego działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub innych środków od ludności [2] oraz udzielaniu kredytów na własny rachunek; lub b) instytucja pieniądza elektronicznego w znaczeniu dyrektywy 2000/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 września 2000 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością [3],—

prowadzenia działalności polegającej na przyjmowaniu depozytów lub innych środków przez podmioty niebędące instytucją kredytową, naruszając art. 9;

Instytucja nie przyjmuje od ludności depozytów ani innych środków , nie prowadzi też bezpośredniej akcji kredytowej.

instytucje kredytowe według definicji prawa wspólnotowego, tj. przedsiębiorstwa, których działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub innych środków finansowych od ludności (w tym także przychodów z tytułu sprzedaży obligacji bankowych) oraz na udzielaniu kredytów na rachunek własny; oraz

Instytucje pieniądza elektronicznego nie przyjmują od ludności depozytów lub innych środków w rozumieniu art. 5 dyrektywy 2006/48/WE.

Państwa Członkowskie wprowadzają zakaz dla osób lub przedsiębiorstw gospodarczych niebędących instytucjami kredytowymi prowadzenia działalności polegającej na przyjmowaniu od ludności depozytów i innych środków .