Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniające dyrektywę 79/117/EWG [9] wdraża postanowienia dwóch aktów międzynarodowych w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (POP): Protokołu w sprawie POP [10] z 1998 r. do Konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz konwencji sztokholmskiej dotyczącej zanieczyszczeń [11].

Zgodnie z konwencją sztokholmską i Protokołem dotyczącym trwałych zanieczyszczeń organicznych Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych prowadzony jest stały przegląd SCCP, który może doprowadzić do ich włączenia do powyższych dokumentów międzynarodowych.

Protokół w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych podpisany w 1998 r. wszedł w życie z dniem 23 października 2003 r. Został on ratyfikowany przez Wspólnotę Europejską dnia 30 kwietnia 2004 r.

Do czasu aż dostępne będą dalsze informacje oraz dokonania przez Komisję przeglądu, maksymalny dopuszczalny poziom stężenia dla dziewięciu substancji będących będzie proponowany zgodnie z celami rozporządzenia w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych.

W grudniu 2006 r. strony protokołu zaznajomiły się z proponowanymi przez grupę zadaniową wnioskami dotyczącymi kwestii technicznych dokumentacji w sprawie SCCP, uzgodniły, że substancje te powinny zostać uznane za zgodnie z protokołem, i wnioskowały, aby grupa zadaniowa kontynuowała prace związane z przeglądem SCCP przeprowadzonym przez grupę zadaniową B oraz zbadała strategię zarządzania ryzykiem.

Ze względu na spójność wykaz w rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 powinien być wzorowany na załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w odniesieniu do pochodnych, które podczas COP4 uznano za posiadające cechy ; pochodne eteru heksabromodifenylu, eteru heptabromodifenylu, eteru tetrabromodifenylu i eteru pentabromodifenylu należy zatem umieścić w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004.

Podczas COP4 zdecydowano o włączeniu kongenerów zawartych w handlowych postaciach eteru pentabromodifenylu i eteru oktabromodifenylu, posiadających cechy .

PFOS mogą także przenosić się na dalekie odległości oraz powodować szkodliwe skutki uboczne, w związku z czym spełniają kryteria pozwalające na uznanie ich, zgodnie z konwencją sztokholmską, za trwałe zanieczyszczenia organiczne (zwane dalej „”).

substancją czynną spełniającą kryteria pozwalające uznać ją za trwałe zanieczyszczenie organiczne () na mocy rozporządzenia (WE) nr 850/2004 lub spełniającą kryteria pozwalające uznać ją za substancję trwałą, wykazującą zdolność do biokumulacji i toksyczną (PBT) lub bardzo trwałą i wykazującą bardzo dużą zdolność do biokumulacji (vPvB) zgodnie z załącznikiem XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

[2] i jego stężenie przekraczające dopuszczalną wartość stężenia określoną w załączniku IV:

W tym czasie, należy zarejestrować wartość ciśnienia, przy którym zawór otwiera się samoczynnie jako ciśnienie zaworu bezpieczeństwa.

zdecydowania, czy substancja czynna ma zostać uznana za trwałe zanieczyszczenie organiczne (), za substancję trwałą, wykazującą zdolność do bioakumulacji i toksyczną (PBT) lub bardzo trwałą i wykazującą bardzo dużą zdolność do bioakumulacji (vPvB) zgodnie z kryteriami ustanowionymi w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009;

Wprawdzie ani protokół POP3, ani SMTP nie wymaga poczty elektronicznej sformatowanej w standardzie MIME, jednak ogólnie internetowa poczta elektroniczna jest sformatowana w tym standardzie, zatem użytkownicy protokołu muszą także rozumieć standard MIME i z niego korzystać.

Komisja, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, wraz z państwami członkowskimi będącymi stronami Protokołu w sprawie złożyła dnia 9 września 2005 r. wniosek o zmianę odpowiedniego załącznika II do protokołu i uwzględnienie SCCP.

Ponadto stała ocena wspólnotowych powiadomień dotyczących SCCP w ramach odpowiednio Protokołu dotyczącego Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz konwencji sztokholmskiej dotyczącej trwałych zanieczyszczeń organicznych, a także ewentualne uwzględnienie tych substancji w jednej lub obu umowach międzynarodowych może doprowadzić do dalszych ograniczeń w ramach rozporządzenia (WE) nr 850/2004.

Maksymalne wartości (Pop_max lub _max) dla urządzenia zabezpieczającego przez przeciążeniem powinny być określone przez producenta i nie powinny być większe niż PT lub pT odpowiednio.

Maksymalne wartości (_max lub pop_max) dla urządzenia zabezpieczającego przez przeciążeniem powinny być określone przez producenta i nie powinny być większe niż PT lub pT odpowiednio.

Biorąc pod uwagę praktyczne problemy ze wskazaniem materiałów zawierających polibromowane etery difenylowe w mieszanej frakcji odpadów oraz obecny brak wyczerpujących danych naukowych na temat ilości i poziomu stężenia polibromowanych eterów difenylowych w wyrobach i odpadach, przedłużenie zobowiązania do niszczenia i nieodwracalnego przekształcenia zawartości w odniesieniu do tych nowych substancji w odpadach, w których stężenie przekracza wartości dopuszczalne zawarte w załączniku IV, może zagrażać istniejącym systemom recyklingu, a tym samym utrudniać zrównoważone wykorzystanie zasobów.

Przedłużenie zawartego w rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 zobowiązania do niszczenia lub nieodwracalnego przekształcenia zawartości w odniesieniu do PFOS w odpadach, w których stężenie przekracza wartości dopuszczalne zawarte w załączniku IV, może mieć wpływ na istniejące systemy recyklingu, co z kolei może podważyć inny priorytet środowiskowy, jakim jest zapewnienie zrównoważonego wykorzystania zasobów.

Podsumowanie uzasadnienia wyboru korzystniejszego dla środowiska sposobu gospodarowania odpadami w porównaniu ze zniszczeniem lub nieodwracalnym przekształceniem zawartości w odpadach (np. w nawiązaniu do emisji trwałych zanieczyszczeń organicznych, innych rodzajów emisji i zagrożeń lub niepewności operacji):