W odniesieniu do wszystkich roszczeń spornych w czasie zawierania umowy kupna-sprzedaży istniał określony podział ryzyka między państwem węgierskim jako sprzedającym a Bank jako nabywcą. Na tej podstawie nabywca przejął wszystkie potencjalne zobowiązania dotyczące toczących się spraw spornych, natomiast zagrażające i nieznane roszczenia sporne zostały przejęte częściowo i w ograniczonym zakresie (w przypadku nieznanych roszczeń 10 % pierwszych 10 mld HUF, a w przypadku zagrażających roszczeń 50 % pierwszych 4 mld HUF z przedmiotowej całkowitej kwoty zobowiązań banku).

Bank nabyła Postabank dnia 20 października 2003 r., a w umowie sprzedaży uwzględniono zobowiązanie odszkodowawcze.

Zgodnie z umową sprzedaży udziałów, zmienioną jednostronnym oświadczeniem Bank, warunki odszkodowań za nieznane roszczenia sporne dotyczące podziału ryzyka między sprzedającym a nabywcą są następujące: sprzedający dokona płatności z tytułu:

Można zatem stwierdzić, że ta wybiórcza korzyść w połączeniu z nabyciem Postabanku wzmocniła pozycję Bank oraz w konsekwencji może wpłynąć na handel wewnątrzwspólnotowy i zakłócić konkurencję.

Posta oferuje karty kredytowe wydawane przez Bank Zrt.

W związku z powyższym cały zestaw środków państwowych od grudnia 1998 r., przyjętych w celu ułatwienia restrukturyzacji i prywatyzacji Postabanku, do których należy przedmiotowy środek, nie spełnia warunków testu prywatnego inwestora, a zatem przynosi korzyść gospodarczą Postabank i Bank, które połączyły się dnia 1 września 2004 r.

Dnia 29 kwietnia 2004 r. Bank złożył jednostronne, nieodwołalne oświadczenie, w którym zawęził zakres zobowiązania odszkodowawczego z tytułu nieznanych roszczeń poprzez określenie kategorii ryzyka i ograniczenie ogólnego limitu z kwoty uprzednio nieograniczonej do kwoty 200 mld HUF.

Bank nie zgadza się z wnioskami Komisji, że środek stanowi pomoc niezgodną ze wspólnym rynkiem.

W tym kontekście Bank odwołuje się do kilku decyzji Komisji [11].

Nieodwołalne, jednostronne oświadczenie podpisane dnia 29 kwietnia 2004 r. przez Bank, nabywcę Postabanku, przewiduje ogólny limit w wysokości 200 mld HUF i zawężoną definicję ryzyka w zakresie zobowiązań Węgier względem nabywcy, jak określono w umowie sprzedaży udziałów.

Na podstawie powyższej argumentacji Komisja stwierdza, że część odszkodowań zawartych w przedmiotowym środku, które zostały dokładnie określone przed przystąpieniem, nie ma zastosowania po przystąpieniu (tj. potencjalne roszczenia dwóch spółek audytorskich, Arthur Andersen Audit i Prudentia, wobec Postabanku, jak określono w części „Definicja ryzyka O” jednostronnego oświadczenia Bank z dnia 29 kwietnia 2004 r.).

Podsumowując, ponieważ prywatny podmiot, sprzedając Postabank, nie zobowiązałby się do wypłaty nieograniczonego odszkodowania dotyczącego nieznanych roszczeń, Bank odniosła korzyść gospodarczą, nabywając Postabank wraz z nieograniczonym zobowiązaniem odszkodowawczym z tytułu nieznanych roszczeń.

Komisja zauważa, że oba wymienione przedsiębiorstwa poinformowały już spółkę Erste Bank o zamiarze zgłoszenia roszczeń o odszkodowanie wobec Bank, w zależności od wyniku trwającego postępowania sądowego, wszczętego przez państwo węgierskie przeciw audytorom Postabanku w związku z ich rolą jako audytorów Banku.

Członkami tej komisji byli przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki, Ministerstwa Środowiska, Węgierskiego Urzędu Energetycznego, MVM oraz Bank.

Dnia 30 kwietnia 2004 r. władze węgierskie przedstawiły jako dodatek do zgłoszenia nieodwołalne, jednostronne oświadczenie Bank, nabywcy Postabanku.

Uwagi Bank

Ustalono, że podejmując zobowiązanie odszkodowawcze z tytułu nieznanych roszczeń, państwo węgierskie udzieliło Bank wybiórczej korzyści.

– Simulcast