Operatorzy systemów przesyłowych przechowują do wglądu właściwych organów krajowych przez okres co najmniej pięciu lat rejestr wszystkich umów dotyczących zdolności oraz innych właściwych informacji na temat obliczania i udostępniania zdolności, zwłaszcza na temat poszczególnych nominacji i przerw.

Producent musi sporządzić dokumentację techniczną opisaną w ust. 3 oraz przechowywać ją osobiście lub za pośrednictwem upoważnionego przedstawiciela ustanowionego we Wspólnocie do odpowiednich organów krajowych w celach inspekcji przez okres co najmniej dziesięciu lat, licząc od daty produkcji ostatniego produktu.

Zastosowane metody są udokumentowane, a dokumentacja ta jest przechowywana, przez odpowiedzialną osobę lub osoby, do wglądu odpowiednich władz krajowych do celów kontrolnych, tak długo jak instalacja stacjonarna w użyciu.

Dokumentacja dotycząca dobrej praktyki inżynieryjnej powinna być właściwym władzom krajowym do celów inspekcji przez cały okres eksploatacji systemu.

Wnioskodawca przechowuje dokumentację techniczną do właściwych organów krajowych przez cały okres eksploatacji podsystemu.

Wnioskodawca przechowuje dokumentację techniczną do właściwych organów krajowych przez cały okres eksploatacji podsystemu.

On lub jego upoważniony przedstawiciel, mający swoją siedzibę w Unii, musi przechowywać tę dokumentację do właściwych krajowych organów nadzoru do celów kontrolnych oraz do dyspozycji instytucji zapewniających służby żeglugi powietrznej, które wykorzystują przedmiotowe części składowe w swoich systemach, przez okres wygasający najwcześniej 10 lat od chwili wyprodukowania ostatniej części składowej.

Producent ma obowiązek sporządzenia dokumentacji technicznej wyszczególnionej w ust. 4, a producent lub jego upoważniony przedstawiciel posiadający siedzibę na terenie Wspólnoty ma obowiązek przechowywać taką dokumentację przez okres co najmniej 10 lat po wyprodukowaniu ostatniej części składowej, do odpowiednich krajowych organów nadzorczych przeprowadzających kontrole oraz do dyspozycji instytucji zapewniających służby żeglugi powietrznej, które w swoich systemach wykorzystują takie części składowe.

przeprowadzenia zbycia podmiotu przeznaczonego do zbycia (w tym uprawnień koniecznych do zapewnienia prawidłowego sporządzenia wszystkich dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia takiego zbycia); oraz

Koszty wytworzenia przemysłu wspólnotowego zostały skorygowane w celu zrekompensowania dodatkowych kosztów transportu wynikających z fizycznego oddalenia jednostek produkcyjnych, braku bezpośredniego dostępu do surowców, które przywożone były z odległych zakładów produkcyjnych, oraz produktu ubocznego (wapna hydraulicznego).

Zgodnie z art. 11 ust. 9 koszty produkcji przemysłu unijnego zostały skorygowane w celu zrekompensowania dodatkowych kosztów transportu wynikających z fizycznego oddalenia jednostek produkcyjnych, braku bezpośredniego dostępu do surowców, które przywożone były z odległych zakładów produkcyjnych, oraz produktu ubocznego (wapna hydraulicznego).

Niezależnie od obowiązku stoczni w drodze sprzedaży, o którym mowa w ust. 2, rząd grecki może zachować 51 % pakietu większościowego w jednej ze stoczni, jeżeli jest to uzasadnione interesami obronności”.

W art. 10 ust. 3 dyrektywy Rady 90/684/EWG istotnie przewiduje się, że „[…] niezależnie od obowiązku stoczni w drodze sprzedaży, o której mowa w akapicie 2, rząd grecki ma prawo zachować 51 % pakietu większościowego w jednej stoczni, jeżeli jest to uzasadnione interesami obronności”.

Pozostała część uprawnienia pozostaje do rolnika, według odpowiednio obliczonej wartości.

Pozostała część uprawnienia pozostaje do rolnika, według odpowiednio obliczonej wartości.

Pozostała część uprawnienia, według odpowiednio obliczonej wartości, pozostaje w rolnika.

Z informacji przedstawionych przez władze niemieckie wynika, że ulga podatkowa nie jest bezpośrednio związana z inwestycją, lecz ze udziałów w przedsiębiorstwie docelowym.

Dowodzi on w takiej sytuacji instytucji zamawiającej/podmiotowi zamawiającemu, iż będzie dysponował zasobami niezbędnymi do realizacji zamówienia, na przykład przedstawiając w tym celu zobowiązanie tych podmiotów do oddania mu do niezbędnych zasobów.

Przepisy, o których mowa w ust. 2, określają warunki, jakie muszą być spełnione, by pracownicy Europolu mogli zostać do wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego.

Właściwa podstawa prawna uprawnień gminy do energii koncesyjnej wspomniana powyżej stanowi wyraźnie, że gminy mogą energią koncesyjną według własnego uznania, niezależnie od faktu, że ilość, do której są uprawnione, oblicza się na podstawie ich „ogólnego zapotrzebowania na dostawy energii elektrycznej”.