Zakończenie procesu powrotu oraz osiągnięcie znacznego postępu w ich integracji gospodarczej i społecznej.

Zapewnienie odpowiednich środków na rzecz Funduszu na rzecz Powrotu Uchodźców oraz zadbanie o osiągnięcie przez ten fundusz pełnej zdolności do działania; przyczynianie się do pełnej realizacji deklaracji z Sarajewa; zakończenie procesu powrotu oraz osiągnięcie znacznych postępów w ich integracji gospodarczej i społecznej.

Priorytet ten dotyczy szczególnie wsparcia dla dobrowolnych działań państw członkowskich dotyczących odsyłania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców z kraju trzeciego do państwa członkowskiego, w którym mogą zamieszać i otrzymać status uchodźcy lub status, który w ramach prawa krajowego i wspólnotowego daje im te same prawa i korzyści co status , oraz przesyłanie osób ubiegających się o azyl i osób korzystających z pomocy międzynarodowej pomiędzy państwami członkowskimi.

Odpowiedzialny organ wprowadza procedury, które mają zapewnić prowadzenie rejestru umiejscowienia wszystkich dokumentów odnoszących się do specjalnych wypłat dokonywanych w ramach Europejskiego Funduszu na rzecz oraz możliwość sporządzania dokumentów do celów inspekcji, jeśli zażądają tego:

Dzięki działaniu. „Osiąganie samodzielności przez uchodźców dzięki zrównoważonemu oświetleniu” środki budżetowe zostaną zainwestowane w trwałą przyszłość oraz w bezpieczeństwo i poprawę warunków bytowych w obozach dla uchodźców.

Państwa członkowskie zapewniają, aby funkcjonariusze straży granicznej biorący udział w operacji ochrony granic byli wyszkoleni w zakresie odpowiednich praw podstawowych i prawa oraz znali międzynarodowe przepisy o poszukiwaniach i ratownictwie.

W Europejskim pakcie o imigracji i azylu, zatwierdzonym przez Radę Europejską zebraną w dniach 15–16 października 2008 r., wezwano do ukończenia procesu tworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego poprzez ustanowienie jednolitej procedury obejmującej wspólne gwarancje i jednolity status dla oraz osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej.

W szczególności tymczasowe instytucje autonomicznej administracji muszą osiągać dalszy postęp w zakresie ochrony mniejszości, pełnego poszanowania zasady praworządności, przejrzystej administracji publicznej wolnej od ingerencji politycznej, klimatu sprzyjającego powrotom oraz ochrony zabytków kultury i miejsc kultu religijnego.

Strony ponownie potwierdzają znaczenie walki z terroryzmem i – zgodnie z konwencjami międzynarodowymi, prawem międzynarodowym w obszarze praw człowieka, kwestii humanitarnych i oraz swoim własnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi – postanawiają współpracować w celu zapobiegania aktom terroryzmu i ich eliminowania.

Strony ponownie potwierdzają znaczenie walki z terroryzmem i – zgodnie z konwencjami międzynarodowymi, prawem międzynarodowym w obszarze praw człowieka, kwestii humanitarnych i oraz swoim własnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi – postanawiają współpracować w celu zapobiegania aktom terroryzmu i ich eliminowania.

Zapewnienie odpowiednich środków na rzecz Funduszu na rzecz Powrotu oraz zadbanie o osiągnięcie przez ten fundusz pełnej zdolności do działania; przyczynianie się do pełnej realizacji deklaracji z Sarajewa; zakończenie procesu powrotu uchodźców oraz osiągnięcie znacznych postępów w ich integracji gospodarczej i społecznej.

obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy, których status został określony przez Konwencję genewską z dnia 28 lipca 1951 r. dotyczącą statusu oraz Protokół do niej z roku 1967, którzy uzyskali zezwolenie na pobyt, jako uchodźcy, na terytorium jednego z Państw Członkowskich;

opracowywania oraz wdrażania przepisów i praktyk na szczeblu krajowym w zakresie ochrony międzynarodowej, w celu wykonania postanowień Konwencji genewskiej z 1951 roku o statusie oraz załączonego do niej protokołu z 1967 roku, jak również każdego innego porozumienia mającego zastosowanie na szczeblu regionalnym lub międzynarodowym w celu zagwarantowania przestrzegania zasady nieodmawiania prawa wjazdu;

opracowywanie oraz wdrażanie krajowego ustawodawstwa i krajowych sposobów postępowania z zakresu ochrony międzynarodowej, w celu zastosowania się do postanowień Konwencji genewskiej z 1951 roku dotyczącej statusu oraz załączonego do niej protokołu z 1967 roku, jak również innych właściwych instrumentów międzynarodowych, oraz w celu zagwarantowania przestrzegania zasady non-refoulement, przy uwzględnieniu że Irak nie jest jeszcze Państwem Stroną Konwencji genewskiej z 1951 roku dotyczącej statusu uchodźców ani protokołu z 1967 roku, ale rozważa możliwość przystąpienia do nich w przyszłości;

opracowywanie oraz wdrażanie krajowego ustawodawstwa i krajowych sposobów postępowania z zakresu ochrony międzynarodowej, w celu zastosowania się do postanowień Konwencji genewskiej z 1951 roku dotyczącej statusu oraz załączonego do niej protokołu z 1967 roku, jak również innych właściwych instrumentów międzynarodowych, oraz w celu zagwarantowania przestrzegania zasady non-refoulement, przy uwzględnieniu że Irak nie jest jeszcze Państwem Stroną Konwencji genewskiej z 1951 roku dotyczącej statusu uchodźców ani protokołu z 1967 roku, ale rozważa możliwość przystąpienia do nich w przyszłości;

Wobec dzieci oraz dzieci, które wskutek rozruchów mających miejsce w ich kraju zostały przemieszczone za granicę, jurysdykcję przewidzianą w artykule 5 ustęp 1 posiadają organy tego Umawiającego się Państwa, w którym dzieci przebywają w wyniku przemieszczenia.

W Czarnogórze: należy uchylić prawny zakaz wykonywania pracy przez oraz zmodyfikować przepisy ograniczające, w celu umożliwienia uchodźcom ubieganiea się o obywatelstwo.

świadczenie usług pomocniczych, takich jak tłumaczenia i szkolenia, w celu poprawy warunków przyjmowania oraz efektywności i jakości procedur azylowych;

Świadczenie usług pomocniczych, takich jak tłumaczenia i szkolenia, w celu poprawy warunków przyjmowania oraz efektywności i jakości procedur udzielania azylu.

Niniejsza dyrektywa określa wspólne normy i procedury, które mają być stosowane przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich, zgodnie z prawami podstawowymi jako zasadami ogólnymi prawa wspólnotowego oraz prawa międzynarodowego, w tym z obowiązkami w zakresie ochrony oraz praw człowieka.