Nie powinny one także mieć zastosowania do usług, w przypadku których transfer środków pieniężnych od płatnika do odbiorcy lub transfer takich środków dokonywany jest wyłącznie w banknotach i monetach, ani też gdy transfer dokonywany jest na podstawie czeku papierowego, weksla papierowego, weksla własnego lub innego instrumentu, voucherów w postaci papierowej lub wystawionych na dostawcę usług płatniczych bądź inną stronę w celu przekazania środków do dyspozycji odbiorcy.

zapewnić włączenie zabezpieczeń w systemy elektronicznych zdrowia, m.in. poprzez najszersze możliwe wykorzystanie technologii ochrony prywatności (PET) w ich projektowaniu i implementacji.

zapewnić, że wszelkie przetwarzanie – a zwłaszcza przechowywanie – danych osobowych w systemach elektronicznych zdrowia będzie odbywać się w obrębie jurysdykcji stosujących dyrektywę 95/46/WE lub takich, które zapewniają należyty poziom ochrony danych osobowych;

Państwa członkowskie powinny być świadome tego, iż interoperacyjne systemy elektronicznych zdrowia zwiększają ryzyko przypadkowego ujawnienia danych osobowych dotyczących zdrowia lub łatwego przekazania ich nieupoważnionym stronom ze względu na umożliwienie większego dostępu do kompilacji tych danych z różnych źródeł i w ciągu całego okresu życia.

Brak interoperacyjności systemów elektronicznych zdrowia jest jedną z głównych przeszkód w osiąganiu korzyści społecznych i ekonomicznych wynikających z e-zdrowia we Wspólnocie.

przeanalizować zastosowanie znormalizowanych modeli informacyjnych i opartych o normy profili podczas opracowywania i wdrażania rozwiązań w zakresie interoperacyjnych systemów elektronicznych zdrowia i usług opieki zdrowotnej.

wsparły wprowadzanie w życie systemów elektronicznych zdrowia poprzez silne zaangażowanie użytkowników i innych zainteresowanych stron w tworzenie odpowiednich systemów zarządzania, kierowania, partnerstw publiczno-prywatnych, zamówień publicznych, planowania, wdrażania, oceny, szkolenia, informacji i kształcenia;

przeanalizowały czynniki ryzyka, bariery lub brakujące elementy w odniesieniu do realizacji transgranicznej interoperacyjności systemów elektronicznych zdrowia oraz ustaliły niezbędne warunki wstępne i stosowne zachęty do rozwiązania problemów;

wprowadzić wspólny lub wzajemnie uznawany mechanizm badania zgodności i certyfikacji interoperacyjnej elektronicznych zdrowia oraz innych aplikacji e-zdrowia, takich jak techniki i metodyki oferowane przez różnorodne konsorcja przemysłowe;

„interoperacyjność systemów elektronicznych kart zdrowia” oznacza zdolność dwóch lub większej liczby systemów elektronicznych zdrowia do wymiany zarówno danych interpretowalnych przez komputer, jak danych i wiedzy interpretowalnych przez człowieka;

Państwa członkowskie powinny zapewnić pełne i skuteczne zabezpieczenie podstawowego prawa do ochrony danych osobowych w interoperacyjnych systemach e-zdrowia, w szczególności w systemach elektronicznych zdrowia, zgodnie ze wspólnotowymi przepisami dotyczącymi ochrony danych, w szczególności dyrektywami 95/46/WE i 2002/58/WE.

Interoperacyjność systemów elektronicznych zdrowia powinna ułatwić dostęp oraz podnieść jakość i bezpieczeństwo opieki nad pacjentem w całej Wspólnocie, dostarczając pacjentom i pracownikom opieki zdrowotnej odpowiednich i aktualnych informacji, zapewniając jednocześnie najwyższe normy ochrony danych osobowych i poufności.

Zgodność systemów elektronicznych zdrowia na poziomie technicznym jest niezbędnym warunkiem wstępnym dla interoperacyjności systemów elektronicznych kart zdrowia.

zaplanowały działania skierowane na zapewnienie interoperacyjności systemów elektronicznych zdrowia na co najmniej pięć lat z góry.

rozważyły włączenie e-zdrowia do krajowych i regionalnych strategii na rzecz spójności i rozwoju terytorialnego oraz przeanalizowały wyniki wdrożonych już systemów elektronicznych zdrowia na szczeblu polityki dotyczącej e-zdrowia oraz możliwości finansowania.

Systemy elektronicznych zdrowia mogą pozwolić osiągnąć wyższą jakość i większe bezpieczeństwo związanych ze zdrowiem informacji niż tradycyjne formy kart zdrowia.

zagwarantować poufność systemów elektronicznych zdrowia, jak również przewidzieć odpowiednie środki techniczne i organizacyjne, w tym zasady dotyczące procedur wykrywania incydentów i zarządzania nimi w razie naruszenia mechanizmów bezpieczeństwa lub tożsamości prowadzącego do przypadkowego lub bezprawnego zniszczenia, utraty, zmiany, nieupoważnionego ujawnienia lub dostępu do danych osobowych przesyłanych, przechowywanych lub w inny sposób przetwarzanych w systemach elektronicznych kart zdrowia.

„interoperacyjność systemów elektronicznych zdrowia” oznacza zdolność dwóch lub większej liczby systemów elektronicznych kart zdrowia do wymiany zarówno danych interpretowalnych przez komputer, jak danych i wiedzy interpretowalnych przez człowieka;

Osiąganie i utrzymywanie transgranicznej interoperacyjności systemów elektronicznych zdrowia oznacza zarządzanie ciągłym procesem zmian oraz dostosowanie wielu różnych elementów i problemów wewnątrz i pomiędzy infrastrukturami w państwach członkowskich.

„system elektronicznych zdrowia” oznacza system służący do zapisywania, uzyskiwania i operowania danymi zawartymi w elektronicznych kartach zdrowia;