Oznaczenie światowego UNESCO (UNESCOWorldHeritageDesignationValue)

Komisja i państwa członkowskie zapewniają wartość dodaną działania i jego komplementarność względem innych inicjatyw dotyczących dziedzictwa kulturowego, takich jak Lista światowego Unesco, Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości Unesco i „Europejskie szlaki kulturowe” Rady Europy.

Znak powinien dążyć do tworzenia wartości dodanej i do komplementarności z innymi inicjatywami, takimi jak Lista światowego Unesco, Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości Unesco i „Europejskie szlaki kulturowe” Rady Europy.

Lista kodowa dla schematu oznaczenia światowego UNESCO.

Obszar chroniony w celu zachowania archeologicznego.

podkreślanie znaczenia wkładu różnych kultur oraz przejawów różnorodności kulturowej w i sposób życia w państwach członkowskich.

organizowanie działań edukacyjnych, adresowanych w szczególności do młodych ludzi, które pozwalają na pogłębienie zrozumienia wspólnej historii Europy oraz jej wspólnego, a zarazem różnorodnego i które wzmacniają poczucie przynależności do wspólnej przestrzeni;

prowadzenie badań nad europejskim i bogactwem kulturowym i jego ochrona;

Opracowanie wzornictwa i rozwijanie technologii konwergencyjnych w celu tworzenia nowych możliwości biznesowych, w tym ochrona i renowacja europejskiego i materiałów mających wartość historyczną lub kulturalną, a także wykorzystywanie i rozwijanie materiałów nowatorskich.

inteligentne usługi zapewniające dostęp do dziedzictwa kulturowego w postaci cyfrowej; dostęp do zasobów naukowych i ich wykorzystywanie; narzędzia służące społecznościom do tworzenia nowej pamięci kulturowej opierającej się na żywym ; metody i narzędzia służące zachowaniu treści cyfrowej; zapewnianie wykorzystywania obiektów cyfrowych przez przyszłych użytkowników, przy jednoczesnym zachowaniu autentyczności i integralności ich pierwotnego stanu i kontekstu, w którym były używane.

Ponadto ważne jest podkreślanie znaczenia wkładu różnych kultur w państw członkowskich i sposób życia ich obywateli oraz uznanie, że kultura i dialog międzykulturowy są kluczowe dla uczenia się harmonijnego współżycia.

Te zasoby archiwalne, wraz z dziedzictwem niematerialnym, reprezentują historię poszczególnych państw członkowskich, ale również zbiorowe Unii, które powstawało z biegiem czasu.

Te zasoby archiwalne, wraz z dziedzictwem niematerialnym, reprezentują historię poszczególnych państw członkowskich, ale również zbiorowe Unii, które powstawało z biegiem czasu.

tradycja uprawy, która po dziś dzień utrzymuje związane z uprawą ryżu.

Rezolucja Rady z dnia 26 czerwca 2000 r. w sprawie zachowania i podniesienia wartości kina europejskiego wzywa Państwa Członkowskie do współpracy w restaurowaniu i konserwacji dziedzictwa kinematograficznego, między innymi poprzez odwołanie się do technologii cyfrowych, do wymiany dobrych praktyk w tym sektorze, do propagowania stopniowego tworzenia europejskich sieci danych archiwalnych oraz do rozważenia możliwego wykorzystania tych zbiorów w celach edukacyjnych.

Decyzja nr 1622/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady [7] („działanie na rzecz Europejskiej Stolicy Kultury”), oraz decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1194/2011/UE [8] („działanie Unii Europejskiej na rzecz Znaku Europejskiego”) również przyczyniają się do działań Unii wspierających sektor kultury i sektor kreatywny.

uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1194/2011/UE z dnia 16 listopada 2011 r. ustanawiającą działanie Unii Europejskiej na rzecz Znaku Europejskiego [1], w szczególności jej art. 8,

W razie konieczności ustalenia te powinny być dostosowane w zależności od rezultatów ocen działania na rzecz Znaku Europejskiego, o którym mowa w art. 18 decyzji nr 1194/2011/UE,

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1194/2011/UE z dnia 16 listopada 2011 r. ustanawiająca działanie Unii Europejskiej na rzecz Znaku Europejskiego (Dz.U. L 303 z 22.11.2011, s. 1).

Dnia 20 listopada 2008 r. Rada przyjęła konkluzje [3], których celem jest przekształcenie inicjatywy międzyrządowej w działanie Unii (zwane dalej „działaniem”) i w których zachęca Komisję do przedstawienia wniosku dotyczącego stworzenia przez Unię Znaku Europejskiego (zwanego dalej „znakiem”) oraz do określenia uwarunkowań praktycznych odnośnie do realizacji tego projektu.