mandat
Translatica, kierunek polsko-angielski
mandat rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ mandate książkowe, oficjalne;
→ ticket;
→ fine;
→ seat ang. brytyjska;
→ commission;
→ mandatory;
→ tenure;
→ term of office prawo;
mandat członka zarządu rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → mandate of the member of the management board
mandat członków zarządu rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → mandate of members of the management board
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
mandat m
Mandat n
polit mandat parlamentarny Parlamentssitz m
mandat poselski Abgeordnetenmandat n , Mandat des Abgeordneten
(karny) Strafmandat n
(kara porządkowa) Ordnungsstrafe f
pot wlepić komuś mandat j-m ein Strafmandat aufbrummen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
mandat rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Mandat książkowe, oficjalne;
→ Bußgeld;
→ Strafmandat;
→ Strafzettel;
→ Geldstrafe;
→ Sitz;
→ Geldbuße;
→ Auftrag;
→ Knollen;
mandat demokratyczny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek niemiecko-polski
Mandat rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ mandat książkowe, oficjalne;
→ upoważnienie;
→ zlecenie;
→ nakaz;
