końcówka
Słownik polsko-angielski PWN
końcówka ż. (zakończenie) end(ing); (wymienna) attachment; SPORT finish
Translatica, kierunek polsko-angielski
końcówka rzeczownik, rodzaj żeński;
→ end;
→ nozzle;
→ pin techniczny;
→ finish sport;
→ endgame gry;
→ remainder;
→ tail end;
→ point;
→ desinence informatyka;
→ back-end;
→ final;
→ closing;
→ end-piece medycyna;
→ attachment technika;
→ spout;
→ stub;
końcówka dopełniacza rzeczownik, rodzaj żeński; → genitive ending
końcówka filmu rzeczownik, rodzaj żeński; → the end of the film
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
końcówka rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Ende;
→ Anschluss;
→ Schluss;
→ Aufsatz elektryka;
→ Rest;
→ Endspiel;
→ Terminal;
→ Stummel;
→ Endstück;
→ Endsilbe;
→ Finish sport;
→ Kabelklemme;
końcówka filmu rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Filmschluss;
Translatica, kierunek angielsko-polski
female inhabitant of Końcówka rzeczownik; → końcówczanka
inhabitant of Końcówka rzeczownik; → końcówczanin
Translatica, kierunek niemiecko-polski
Einwohnerin von Końcówka rzeczownik;
→ końcówczanka;
Einwohner von Końcówka rzeczownik;
→ końcówczanin;
