graniczyć
Słownik polsko-angielski PWN
graniczyć cz.
graniczyć z czymś to border on sth
Translatica, kierunek polsko-angielski
graniczyć czasownik, aspekt niedokonany;
border przenośne, techniczny;
verge przenośne;
abut;
adjoin;
border on;
confine;
adjacent;
verge on;
limit;
frontier;
contiguous książkowe, oficjalne;
range;
adjacent ang. amerykańska;
graniczyć z czymś czasownik, aspekt niedokonany; → abut
graniczyć z obłędem czasownik, aspekt niedokonany; → verge on madness

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „graniczyć” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
graniczyć grenzen (z czymś an etw)
przen graniczyć z cudem an Wunder grenzen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
graniczyć czasownik, aspekt niedokonany;
grenzen przenośne, techniczny;
angrenzen informatyka;
graniczyć czasownik, aspekt niedokonany;
Grenzen;
graniczyć o miedzę czasownik, aspekt niedokonany;
rainen;
Słownik polsko-włoski PWN
graniczyć v confinare (z państwem – con un paese)
Słownik polsko-rosyjski PWN
graniczyć граничить
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich