graniczyć
Translatica, kierunek polsko-angielski
graniczyć czasownik, aspekt niedokonany;
→ verge przenośne;
→ abut;
→ adjoin;
→ border on;
→ confine;
→ adjacent;
→ verge on;
→ limit;
→ frontier;
→ contiguous książkowe, oficjalne;
→ range;
→ adjacent ang. amerykańska;
graniczyć z czymś czasownik, aspekt niedokonany; → abut
graniczyć z obłędem czasownik, aspekt niedokonany; → verge on madness
graniczyć z obsesją czasownik, aspekt niedokonany; → border on obsession
graniczenie rzeczownik;
→ adjacence;
→ verging;
domniemanie graniczące z pewnością rzeczownik, rodzaj nijaki; → violent presumption
państwo graniczące rzeczownik, rodzaj nijaki; → bordering state
