wykształcenie
Słownik polsko-angielski PWN
wykształcenie n. education
wykształcić cz. to educate (dzieci, młodzież)
wykształcony przym. educated
Translatica, kierunek polsko-angielski
wykształcenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ education;
→ background;
→ schooling;
→ training;
→ formation;
→ profession;
→ instruction;
wykształcenie akademickie rzeczownik, rodzaj nijaki; → academic education
wykształcenie gimnazjalne rzeczownik, rodzaj nijaki; → lower secondary education
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
wykształcenie n
Bildung f
wykształcenie dla wszystkich Bildung für alle
(szkolenie) Ausbildung f
wykształcenie ogólne 〈wyższe〉 allgemeine 〈akademische〉 Bildung
wykształcenie zawodowe Berufsausbildung f
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
wykształcenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Ausbildung;
→ Bildung;
→ Schulbildung;
→ Erziehung;
wykształcenie filologiczne rzeczownik, rodzaj nijaki;
wykształcenie gastronomiczne rzeczownik, rodzaj nijaki;
Słownik polsko-włoski PWN
wykształcenie n istruzione, formazione f
wykształcenie podstawowe/średnie licenza elementare/superiore
wykształcenie wyższe laurea f
wykształcony adj colto, istruito
Słownik polsko-rosyjski PWN
wykształcić
1 (kogoś: dać wykształcenie) дать образование кому-н.
2 (kadry itp.) подготовить
wykształcić się (otrzymać wykształcenie) получить образование
wykształcony образованный
