współpracownik
Słownik polsko-angielski PWN
współpracownik m. (partner) partner; (agent) collaborator
Translatica, kierunek polsko-angielski
współpracownik rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; zobacz też współpracowniczka
associate;
co-worker;
colleague zarządzanie;
contributor dziennikarstwo;
fellow;
partner;
helpmate;
helpmeet;
coworker;
współpracownik pisma rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → contributor
niełatwy współpracownik rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → difficult partner

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „współpracownik” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
współpracownik m
Mitarbeiter m
(tajnych służb) Agent m
współpracownik gazety Mitarbeiter einer Zeitung
współpracownik 〈agent〉 służby bezpieczeństwa 〈tajnej policji〉 Mitarbeiter des Geheimdienstes 〈der Geheimpolizei〉
zdobywać 〈atrakcyjnie opłacać〉 wykwalifikowanych 〈wysoce wydajnych〉 współpracowników qualifizierte 〈leistungsstarke〉 Mitarbeiter gewinnen 〈attraktiv bezahlen〉
dać się zwerbować jako współpracownik 〈zaciągnąć się w służbę〉 kontrwywiadu sich als Mitarbeiter der Spionageabwehr anwerben lassen
(kooperant) Kooperationspartner m
(poddostawca) Zulieferer m
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
współpracownik rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
współpracownik rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; zobacz też współpracowniczka
Kollege;
bliski współpracownik rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
Słownik polsko-włoski PWN
współpracownik m collaboratore m (współpracowniczka f collaboratrice f)
Słownik polsko-rosyjski PWN
współpracownik сотрудник

Synonimy

Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich