przykrość
Słownik polsko-angielski PWN
przykrość ż. (niemiłe uczucie) distress; (nieprzyjemny fakt) unpleasantness
Translatica, kierunek polsko-angielski
przykrość rzeczownik, rodzaj żeński;
→ nuisance;
→ annoyance;
→ distress;
→ tribulation;
→ bad job;
→ pain;
→ resentment;
→ bitter;
→ resentment;
→ displeasure;
→ wormwood;
→ rough;
→ bitterness;
→ offence;
→ vexation;
sprawiać przykrość czasownik, aspekt niedokonany; → distress
wielka przykrość rzeczownik, rodzaj żeński; → great distress
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
przykrość f Unannehmlichkeit f, Verdruss m
mieć przykrości Unannehmlichkeiten haben
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
przykrość rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Ärgernis;
→ Peinlichkeit;
→ Leid;
→ Verdruss;
→ Ärger;
→ Bedauern techniczny;
przykrość codzienna rzeczownik, rodzaj żeński;
przykrość dodatkowa rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Zusatzärger;
Słownik polsko-rosyjski PWN
przykrość
1 неприятность
2 (niezadowolenie, niechęć) досада
3 (zmartwienie) огорчение
z przykrością (z żalem, niestety) с сожалением