władza
Translatica, kierunek polsko-angielski
władza rzeczownik, rodzaj żeński;
→ authority;
→ power;
→ control;
→ sway;
→ mastery;
→ dominion ang. brytyjska;
→ hold;
→ grasp;
→ ascendancy;
→ reign;
→ rule;
→ authorities;
→ authority;
→ sovereignty;
→ jurisdiction;
→ government;
→ use;
→ domination;
→ faculty;
→ commission;
→ lordship;
→ mastership;
→ authorities;
→ might;
→ puissance;
→ charge;
→ empire;
→ hierarchy;
władza absolutna rzeczownik, rodzaj żeński; → absolute power
władza administracyjna rzeczownik, rodzaj żeński; → administrative authority ekonomia, prawo
Słownik polsko-niemiecki PWN
władza f Macht f
daw władza ludowa Volksregierung f
dążenie do władzy Machtstreben n
system władzy 〈panowania〉 Herrschaftssystem n
pozbawienie kogoś władzy Entmachung f
walka o władzę Machtkampf m
zdobycie 〈zagarnięcie〉 władzy Machtergreifung f
po przejęciu 〈przed przyjęciem〉 władzy przez kogoś nach 〈vor〉 j-s Machtergreifung
dojść do władzy zur Macht gelangen
pozbawić kogoś władzy j-n entmachen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
Słownik polsko-włoski PWN
władza f
potere m
(organy) autorità f
władze państwowe l’apparato m dirigente
(umysłowa) facoltà f
(wpływ) dominio m
prawn władza rodzicielska patria potestà f inv
Słownik polsko-rosyjski PWN
władza
1 власть
2 (w czymś: о zdolności panowania nad ruchami, czynnościami ciała) владение чем-н.
mieć władzę (w czymś) владеть чем-н.
władze (organy kierownicze organizacji, partii itp.) руководство
