przyzwyczajenie
Słownik polsko-angielski PWN
przyzwyczajenie n. habit
przyzwyczaić — przyzwyczajać cz.
przyzwyczaić kogoś do czegoś to accustom sb to sth
przyzwyczaić się do kogoś/czegoś to get used to sb/sth
przyzwyczaić kogoś do czegoś to accustom sb to sth
przyzwyczaić się do kogoś/czegoś to get used to sb/sth
Translatica, kierunek polsko-angielski
przyzwyczajenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ habit;
→ trick;
→ custom;
→ wont;
→ way;
→ groove;
→ use;
→ inurement;
dobre przyzwyczajenie rzeczownik, rodzaj nijaki; → good habit
przyzwyczaić czasownik, aspekt dokonany;
→ accustom;
→ accustomed;
→ habituate;
→ get used;
→ used;
→ inure;
→ use;
→ wonted;
→ habituation;
→ habit;
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
przyzwyczajenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Gewöhnung medycyna;
przyzwyczajenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ gebraucht;
przyzwyczajenie się rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Gewöhnung;
Słownik polsko-włoski PWN
przyzwyczajenie n abitudine f
przyzwyczaić, przyzwyczajać v abituare, assuefare (kogoś do czegoś – qu a qc)
przyzwyczaić/jać się abituarsi, assuefarsi (do czegoś – a qc)
przyzwyczajony adj abituato, avvezzo (do czegoś – a qc)
Słownik polsko-rosyjski PWN
przyzwyczajeniedo czegoś привычка делать что-н.
z przyzwyczajenia (wskutek przyzwyczajenia) по привычке
przyzwyczaić siędo czegoś, coś robić привыкнуть делать что-н.
