podniecenie
Słownik polsko-angielski PWN
podniecenie n. (ożywienie) excitement; (seksualne) arousal
podniecić cz. (ożywić) to excite; (seksualnie) to arouse
Translatica, kierunek polsko-angielski
podniecenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ arousal;
→ incitement;
→ flurry;
→ heat;
→ stir;
→ titillation;
→ turmoil;
→ stimulation;
→ tumult;
→ fluster;
→ flutter;
→ fever;
nadmierne podniecenie rzeczownik, rodzaj nijaki; → overexcitement
wprawiać w podniecenie czasownik, aspekt niedokonany; → flurry
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
podniecenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Erregtheit;
podniecony przymiotnik;
→ gespannt;
Słownik polsko-włoski PWN
podniecić, podniecać v eccitare, elettrizzare (kogoś – qu)
podniecić/ać się esaltarsi, eccitarsi (czymś – per qc)
