pochodzić
Słownik polsko-angielski PWN
pochodzić cz. to originate; (słowo) to derive
pochodzić z Polski to come from Poland
pochodzić z Polski to come from Poland
pochodzenie n. origin; (społeczne) background; (narodowe) descent
Translatica, kierunek polsko-angielski
pochodzić czasownik, aspekt niedokonany, aspekt dokonany;
→ derive medycyna;
→ originate;
→ descend;
→ come;
→ come from;
→ proceed;
→ be descended;
→ stem;
→ emanate;
→ accrue;
→ result;
→ belong;
→ date;
→ issue;
→ spring;
→ extract;
→ be derived;
→ hail;
→ lineage;
→ pedigree;
pochodzić z Grecji czasownik, aspekt niedokonany; → to come from Greece
pochodzić z Londynu czasownik, aspekt niedokonany; → come from London
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
pochodzić stammen, entstammen
pochodzić z Polski 〈z XIX w.〉 aus Polen 〈aus dem XIX. Jh〉 stammen
skąd pan(i) pochodzi? woher kommen 〈stammen〉 Sie?
pochodzenie n
Herkunft f
(rodowód) Abstammung f
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
pochodzić czasownik, aspekt dokonany;
→ abstammen;
→ herstammen;
→ entspringen;
→ ablaufen;
→ kommen;
pochodzić czasownik, aspekt niedokonany;
→ stammen;
→ herkommen;
→ herstammen;
→ abstammen;
→ kommen;
→ entstammen;
→ hervorgehen;
→ zurückgehen;
→ datieren;
Słownik polsko-włoski PWN
pochodzić v
provenire, venire (skądś – da un luogo)
(o urodzeniu) venire, provenire (skądś – da un luogo)
skąd pochodzisz? da dove vieni?
(brać początek) provenire, nascere (z czegoś – da qc)
pochodzenie n provenienza, origine f
Polak z pochodzenia polacco di nascita
Słownik polsko-rosyjski PWN
pochodzić
1 (z pół godziny; po lesie itp.) походить
2 (wywodzić się) происходить
3 (skądś: z Warszawy, Krakowa itp.) быть родом из
